عارف (خواننده): تفاوت میان نسخه‌ها

'''عارف عارف‌کیا''' (زادهٔ ۱۹ مرداد ۱۳۱۹ در [[تهران]])<ref name="aa">[http://arefrecords.com/aref-biography/ زندگی‌نامهٔ عارف در وبگاه رسمی‌اش]</ref> و اصالتا اهل اردبیل میمی‌باشد باشد و از خوانندگان [[موسیقی پاپ ایرانی|موسیقی پاپ]] ایرانی است که به سبک خواننده‌های اپرا می‌خواند.<ref name="ICS">[http://www.iranchamber.com/music/aarefkia/aref_arefkia.php بیوگرافی عارف عارف‌کیا در وبگاه iranchamber]</ref>

عارف از پدر و مادری با اصالت [[اردبیل|اردبیلی]]<ref name="BBC-BB" /> در تهران متولد گردید.<ref name="aa" /> مادرش متولد و ساکن [[باکو]]<ref name="PMC">[https://www.youtube.com/watch?v=1xsK3SPy_8c مصاحبه عارف در برنامهٔ PMC Special با نیما - پخش شده در نوروز ١٣٩١](''وبگاه یوتوب'')</ref> و در [[دانشگاه دولتی مسکو|دانشگاه مسکو]] رشتهٔ دندانپزشکی را گذرانده بود؛<ref name="tvp">[https://www.youtube.com/watch?v=pyRH5OZUeeg مصاحبه در برنامه VIP با خشایار غیاثی در شبکه تلویزیونی پرشیا وان - تاریخ نمایش ۱۳۹۰/۵/۳](''وبگاه یوتوب'')</ref> مادربزرگش نیز اُپرا می‌خواند و علاقهٔ فراوانی به اشعار به [[زبان ترکی آذربایجانی|آذری]] برگردانده شدهٔ [[نظامی گنجوی|نظامی]] و [[خاقانی]] داشت.<ref name="ar-NITV">[https://www.youtube.com/watch?v=GoV-Zb1cmJg مصاحبه در شوی ستاره با اشکان روزبهانی در شبکه تلویزیونی NITV - تاریخ نمایش ١٣٨٠](''وبگاه یوتوب'')</ref> با شروع [[جنگ جهانی دوم]] بسیاری از خانواده‌های ایرانی به جنوب [[ارس]] (ایران) کوچانده شدند. پس از این کوچ اجباری مادرش مجبور شد دانشگاه را نیمه کاره رها کند، او با پسر عموی خود ازدواج نمود و عارف به دنیا آمد.<ref name="PMC">[https://www.youtube.com/watch?v=1xsK3SPy_8c مصاحبه عارف در برنامهٔ PMC Special با نیما - پخش شده در نوروز ١٣٩١](''وبگاه یوتوب'')</ref> پدرش رانندهٔ کامیون بود که در آن زمان از مشاغل سخت و مهم محسوب می‌شد.<ref name="tvp">[https://www.youtube.com/watch?v=pyRH5OZUeeg مصاحبه در برنامه VIP با خشایار غیاثی در شبکه تلویزیونی پرشیا وان - تاریخ نمایش ۱۳۹۰/۵/۳](''وبگاه یوتوب'')</ref>{{سخ}}خیلی زود به دلیل اختلاف در طرز تفکر، پدر و مادرش از هم جدا شدند و عارف مجبور شد که دور از محبت مادرانه، در کنار نامادری زندگی نماید. قحطی و کمبود مواد غذایی (به دلیل وقوع [[جنگ جهانی دوم]]) و کم‌توجهی به بهداشت، باعث شیوع مریضی‌هایی در ایران شده بود که عارف نیز به دلیل همین امراض و همچنین کمبود توجه و مراقبت مادرانه، به مریضی سختی دچار شد. به همین خاطر مادرش توانست سرپرستی او را بگیرد<ref name="PMC">[https://www.youtube.com/watch?v=1xsK3SPy_8c مصاحبه عارف در برنامهٔ PMC Special با نیما - پخش شده در نوروز ١٣٩١](''وبگاه یوتوب'')</ref>{{سخ}}عارف خواهر و برادرهای دیگری ( به نام هاینام‌های محمدرضا، علیرضا و شهرزاد) نیز دارد ولی مادرش هیچوقت ازدواج نکرد.<ref name="PMC">[https://www.youtube.com/watch?v=1xsK3SPy_8c مصاحبه عارف در برنامهٔ PMC Special با نیما - پخش شده در نوروز ١٣٩١](''وبگاه یوتوب'')</ref>

قصهٔ غصه‌ها، مرد غمگین، آی دخترا، لالایی، پلهایپل‌های شکسته، یک بوسه میخوام چند، عروس خونه، شاید بیاید.<ref>[http://www.oirvm.com/PDJ_files/pd24-IBB.pdf بررسی گروه‌های موسیقی بیت ایرانی بر روی صفحه‌های وینیل - مجله صفحه سنگی، شماره ٢٤، صص ٢٥]</ref>

عارف در اوایل دههٔ ۵۰ خورشیدی اقدام به تأسیس دفتری به نام '''بهکده''' نمود و از دیگر خوانندگان دعوت کرد تا بطوربه‌طور متناوب به بیمارستان‌ها و آسایشگاه هایآسایشگاه‌های روانی سرکشی کنند و برای بیماران به صورت رایگان برنامه اجرا کنند. [[نعمت‌الله آغاسی|آغاسی]]، [[سوسن (خواننده)|سوسن]] و [[پوران (خواننده)|پوران]] از جمله کسانی بودند که دعوت عارف را پذیرفته بودند.

عارف در سال ۱۹۹۶ با همکاری همسر سابقش شرکتی به نام Rfaye باز کرد که بیشتر آلبومهایآلبوم‌های عارف و دیگر خوانندگان مشهوری هم چون [[هایده]]، [[مازیار (خواننده)|مازیار]] آنجا تکثیر می‌شد.<ref name="ICS"/>

این ترانه با آهنگی از واروژان بر روی شعری از ایرج جنتی عطایی به همراه ارکستر بزرگ ضبط شد ،شد، این ترانه در سال ۵۷ و در بحبوهه یبحبوههٔ انقلاب منتشر شد و همین امر باعث شد این ترانه کمتر شنیده شود.

در سبک پاپ، عارف با بیش از ۵۸ فیلم پُرکارترین خواننده در فیلم‌های فارسی بوده استبوده‌است.

از صدای عارف علاوه بر تیتراژ فیلم‌ها، بر روی لبهایلب‌های چهره‌هایی نظیر محمدعلی فردین، علی تابش، ایرج قادری، بهروز وثوقی، ایرج رستمی، جواد قائم مقامی، گرشا رئوفی و … استفاده گردید.

در میان آثار سینمایی عارف، ترانه‌هایی که در فیلم‌های [[سلطان قلبها]] و [[غلام ژاندارم]] اجرا شد دارای شهرت بیشتری می‌باشند. ترانه سلطان قلبهاقلب‌ها در گذر سال‌ها آن قدر شهرت و ماندگاری یافته که چشم‌پوشی از آن غیرممکن به نظر می‌آید<ref>[http://www.madomeh.com/1392/03/25/98765-12/ موسیقی پاپ و ترانه در سینمای ایران]</ref>؛ به طوری که در جشن "صدمین سال تولد سینمای ایران" در سال ۱۳۷۹، با پخش آهنگ این فیلم باعث جاری شدن اشک‌های حاضرین گردید.

'''<big>بازی در نمایشنامه هاینمایشنامه‌های تلویزیونی</big>'''

با رشد تلویزیون هایتلویزیون‌های کابلی در دهه ۶۰ خورشیدی، ایرانیان مقیم لس‌آنجلس شروع به تهیهٔ برنامه‌هایی برای پخش در کانال ۱۸ نمودند. یکی از این تلویزیون‌ها "دیار" نام داشت که شهرام شب‌پره، رافی خاچاطوریان، آیلین ویگن، بدری همت‌یار به همراه ویگن و عارف به بازی در نمایشنامه‌های «به خانه برمی‌گردیم» و «تلخ و شیرین» می‌پرداختند

*'''والاترین نشان''' عارف معتقد است که والاترین و زیباترین نشان را از مردم ایران کسب کرده است؛کرده‌است؛ چرا که بعد از ۵۷ سال خوانندگی هنوز مردم او را دوست دارند و با هیجان بیشتری به کنسرت‌هایش می‌روند تا از نزدیک با وی ملاقات کنند.

وی همیشه در برنامه‌هایش از آرزویش که بازگشت به ایران است سخن به میان آورده‌است. این حرفهاحرف‌ها به گوش نیروهای امنیتی ایران رسیده و شروطی را برای بازگشت عارف تعیین نموده‌اند: نوشتن توبه‌نامه، فراموش کردن هنر خوانندگی، حضور در اجتماع کمتر از ۵ نفر. این شروط برای عارف بسیار سنگین و دردناک بوده و همانند برخی از همکارانش به آن شروط «نه» گفته‌است.<ref name="manoto" />

تمامی اعضای خانوادهٔ عارف (مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، دایی و خاله‌ها) دوستدار سلطنت پهلوی بودند و با احترام شدیدی درمورددر مورد شاه حرف می‌زدند. او خانواده‌اش را با اصطلاح شاهدوست (به آذری شاهسَوَن) معرفی نموده‌است.<ref name="manoto" />