رمزنگاری کلید عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها

مفهوم زوج کلیدهای چندتایی برای هر موجودیت برای بعضی از محیط‌ها به دلیل نقشهاینقش‌های مختلفی که موجودیت ایفا می‌کند منطقی است، چون هر زوج کلید در حوزة کوچکی از کاربرد محدود شده‌است. برای صورت گرفتن تمام وظایفی که با یک نقش مشخص در ارتباط است، یک موجودیت PKI نیاز است که چند زوج کلید داشته باشد.

زوج کلیدهای مختلف می‌توانند کاربردهای متفاوت داشته باشند. خصوصاً اینکه یک زوج کلید در الگوریتم [[امضای دیجیتال]]ی (DSA) زمانی‌که بر طبق خصوصیاتی پیاده‌سازی شده‌است، نمی‌تواند برای رمزگذاری یا رمزگشایی بکار رود. بطوربه‌طور مشابه زوج کلید DH نمی‌تواند برای امضا نمودن داده‌ها و راست‌آزمایی امضا بکار رود. به‌علاوه حتی یک زوج کلید بر اساس الگوریتم RSA _ که به صورت ریاضی برای تصدیق، یکپارچگی، محرمانگی یا معاوضه کلید بکار می‌رود_ ممکن است به وسیلة سیاستها،سیاست‌ها، احکام، یا انتخاب پیاده‌سازی برای استفادة تک منظوره محدود شود.

* یک پیام درخواست ابطال برای مرجع قدرت امنیتی مربوط جهت صدور اعلان به تمام طرفهایطرف‌های مرتبط مبنی بر عدم استفاده از کلید عمومی

در صورتی که کلید CA کشف رمز شود، به دلیل تعدد افراد، وی نمی‌تواند به طرفهایطرف‌های اعتمادکننده اطلاع دهد که این مسئله اتفاق افتاده‌است و هیچ راه قابل اعتمادی برای این شکل از [[اطلاع‌رسانی]] وجود ندارد.

در شرایط کشف رمز CA باید اقدامات زیر را در جهت کاهش آسیبهاآسیب‌ها انجام دهد:

* تلاش به هر شکل ممکن برای شناخت طرفهایطرف‌های اعتمادکننده تا پیام اخطار فقط به این افراد فرستاده شود. این کار در مدل وب شدنی نیست، اما از طریق دیگر مدل‌های اعتماد PKI حاصل می‌شود.

* ذخیره نمودن کلید عمومی مورد اعتماد به عنوان یک گواهی در حوزة محلی طرفهایطرف‌های اعتمادکننده، پشتیبانی از انتشار پیام CRL و تقویت نرم‌افزاری طرفهایطرف‌های اعتمادکننده برای چک کردن پیام CRL. این کار تا حد زیادی زیان را کمینه می‌کند چون بدون مداخلة موجودیت‌های نهایی و بطوربه‌طور خودکار، اعتماد نسبت به کلید کشف رمز شده از بین می‌رود. این روش برای محیط‌هایی که وضعیت گواهی خود را از طریق لیست ابطال چک می‌کنند، مناسب‌ترین است.

تنها راه بازیابی این است که به PKI دوباره ارزش دهی شود؛ بنابراین یک کلید از سمت CA تولید می‌شودومی‌شود و یک کپی از کلید عمومی در محل هر موجودیت PKI قرار داده می‌شود. به عبارتی PKI باید برای موجودیت‌ها به شکلی ساخته شود که انگار هیچ وقت وجود نداشته‌است.

بعلاوه، گواهی‌های جداگانة در ارتباط با زوج کلیدهای جداگانه، از نظر ساخت مستقلند: آن‌ها از نظر دورة اعتبار، سیاستها،سیاست‌ها، کاربرد و رویه‌های مدیریتی مستقلند؛ بنابراین ابطال یکی از آن‌ها بر بقیه تأثیرگذار نیست. داشتن یک کلید عمومی در چند گواهی، مدیریت آن را پیچیده می‌کند.