باب راس: تفاوت میان نسخه‌ها

باب راس با شخصیت شکیبا و فروتن خود به عنوان آفریننده و اجراگر [[برنامه تلویزیونی]] «[[لذت نقاشی]]» که دوازده سال ادامه داشت معروف شد و مارک تجاری باب راس را برای کتابهایکتاب‌های خود و وسایل هنری با موفقیت ایجاد کرد. وی زاده اورلاندو فلوریدا در آمریکا بود. پس از ده سال کار در نیروی هوایی آمریکا، به کار جانبی خود که نقاشی تجاری بود پرداخت و سبک [[عامه پسند]] موفقی را ارائه کرد، که نقاشی سبک مرطوب روی مرطوب بود. ناقدان سبک وی، به عدم توجه به جزییات، عدم توسعه و پیشرفت سبک، و تخیلی بودن آن ایراد می‌گیرند.

باب راس در سال ۱۹۴۳ در شهر ساحلی دایتونای فلوریدا به دنیا آمد. پدر باب یک نجار بود. در سن هفده سالگی پس از اتمام دوران دبیرستان در اورلاندو، به [[نیروی هوایی آمریکا]] پیوست. با انتقال او به [[انکوریج]]، [[آلاسکا]] از طرف ارتش، او برای اولین بار کوه‌های پوشیده از برف را از نزدیک می‌بیند که بعدها الهام بخش بسیاری از نقاشی‌های او می‌شود. پس از پایان دوران خدمتش بود که به مدارس زیادی برای یادگیری نقاشی رفت، اما از کندی رسم تابلوها با روشهایروش‌های کلاسیک خسته و ناکام شد و تصمیم گرفت در روش «مرطوب روی مرطوب» در نقاشی تحولی ایجاد کند و آن را بکار گیرد تا بتواند بسیار سریعتر نقاشی بکشد و نقاشی یاد بدهد و این دستمایهٔ اصلی تکنیک او شد.

باب بعد از امتحان کردن روشهایروش‌های بسیاری در نقاشی، از جمله نقاشی [[آبرنگ]]، توانست روش ویژهٔ خود را که برگرفته از روش [[مرطوب روی مرطوب]] است ابداع کند. در روشهایروش‌های کلاسیک [[رنگ روغن]] معمولاً بعد از خشک شدنِ یک لایه رنگ، لایهٔ بعدی و جزئیات بعدی را اضافه می‌کنند و به همین دلیل نمی‌توان یک اثر را یکباره خلق کرد. اما در روش مرطوب روی مرطوب می‌توان در کمتر از یک ساعت بطوربه‌طور کامل یک اثر را خلق کرد.

برنامه او تحت نام «لذت نقاشی با باب راس» از سال ۱۹۸۳ شروع به پخش شد و میلیونهامیلیون‌ها نفر در سراسر دنیا این برنامه تلویزیونی را مشاهده می‌کنند. او در برنامه‌هایش به همه ثابت می‌کند که همه می‌توانند مانند او نقاشی بکشند! او با کلام شیوا و بسیار جذابش و استفاده از استعاراتی مانند: «این ابر کوچولو داره اونجا شادی می‌کنه»، «شاد باشی کوه کوچولو» و ... قدم به قدم ما را با روح آرام و دیدگاه زیبای خود از زندگی آشنا می‌کند.

او تمام برنامه‌های خود را به صورت رایگان انجام داد و همین برنامه شهرت او را بسیار بیشتر کرد. او درتمامی برنامه‌هایش بدون دیدن منظره یا عکس نقاشی‌های خود را می کشیدمی‌کشید و این را مدیون قدرت فوق العاده تصور وذهن خلاق خودش است. اما این باعث نمی‌شود که این حقیقت را کنار بگذاریم که ما می توانیممی‌توانیم چرا که این حقیقتی بود که باب سعی داشت به دیگران نشان دهد