ناصرالدین‌شاه: تفاوت میان نسخه‌ها

در اواخر دهه ۱۳۰۰ قمری ناصرالدین شاه رفته رفته به وظایف سلطنت بی‌اعتناء می‌شد و بیش از پیش به انزواء و علاقه‌های خود در اندرونی پناه می‌برد.<ref>امانت، عباس، ص۵۷۲</ref> اندرون از چند سال قبل شاهد قدرت گرفتن یکی دیگر از همسران شاه بود. [[زبیده خانم آمینه اقدس|زبیده خانم]]، طفلی یتیم بود، که شاه در بازگشت از سفر به عتبات در [[گروس (بیجار)|گروس]] خریداری کرده بود،<ref name="saadatnouri1">[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/171068?sta=ببری+خان زبیده خانم آمینه اقدس]</ref> با بهره‌گیری از ضعف‌های شاه و برآوردن خواسته‌های رنگارنگ او، توانسته بود در دل شاه جا باز کند، از او لقب «آمینه اقدس» گیرد و خزانه‌دار مخصوص شاه شود و به رقیبی برای [[انیس‌الدوله]] تبدیل گردد. زبیده خانم ابتدا سرپرستی ماده گربه محبوب شاه، [[ببری خان]] را برعهدهبر عهده گرفت؛<ref name="امانت، عباس، ص۵۶۹">امانت، عباس، ص۵۶۹</ref> به عقیده بعضی او خود علاقه شاه را به این گربه برانگیخت<ref name="saadatnouri1">[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/171068?sta=ببری+خان زبیده خانم آمینه اقدس]</ref> و شاه به گربه چنان دلبست که برایش پرستار مخصوص و مواجب تعیین کرد؛<ref>معیری، دوستعلی، تاج‌السلطنه، امین‌الدوله</ref> [[بچه گربه|بچه‌های]] او را به اعیان و بزرگان هدیه می‌داد<ref>تاج‌السلطنه</ref> و هیچ‌گاه کسانی را که عریضه تقاضای خود را به دم گربه می‌بستند، بی‌پاسخ نمی‌گذاشت.<ref name="saadatnouri1">[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/171068?sta=ببری+خان زبیده خانم آمینه اقدس]</ref> زمانی که رقبای زبیده خانم ببری خان را از میان برداشتند، او برادرزاده خردسال خود، [[عزیزالسلطان|غلامعلی‌خان]] را به میدان آورد. ناصرالدین شاه به زودی غلامعلی‌خان را یگانه مصاحب خود یافت و به او لقب «عزیزالسلطان» بخشید که نشان دهنده محبوبیت وی نزد شاه بود. شاه همچنین او را به اعتبار پدرش «[[ملیجک]]» خطاب می‌کرد. شاه برای عزیزالسلطان دستگاه وسیعی ترتیب داده بود و او را همه جا به همراه خود می‌برد. سر و وضع کثیف، رفتار شیطنت‌آمیز و کارهای مبتذل و گستاخی عزیزالسلطان در حضور شاه با آداب تشریفات دربار قاجار و تقید آن به حفظ ارشدیت و سلسله مراتب همخوانی نداشت؛ ولی شاه حرکات او را با آمیزه‌ای از بی‌خیالی و وجد نادیده می‌انگاشت.<ref>امانت، عباس، ص۵۷۱–۵۷۲</ref> شاه به خصوص از جانب انیس‌الدوله و زنان اندرونی مورد مذمت قرار می‌گرفت که چرا محبتی را که شایسته‌است به فرزندانش نشان دهد، به عزیزالسلطان ابراز می‌کند.<ref>امین‌الدوله، ص</ref>