وحدت ایتالیا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۳۰:
== قیامهای مردمی ==
اولین قیام مردمی ایتالیا در ۱۸۰۷ و در دوران حکومت ناپلئون بود که انجمن سری {{پیوند با میانویکی|کاربوناری|Carbonari|Aranybulla||nobold=}}<ref>{{Lang-it|Carbonari}}؛
در دهه ۱۸۳۰ نیز شورشهای پرشماری در نواحی مختلف ایتالیا شکل گرفت که با آنکه سرکوب میشد به تدریج برنامههای مشترک را به هم پیوند میداد. یکی از کسانی که نقش مهمی در هماهنگی این شورشهای داشت [[جوزپه ماتزینی]] بود. ماتزینی مؤسس انجمن سری ''ایتالیای جوان''<ref>La Giovine Italia</ref> بود و هدفش را برقراری رژیم جمهوری و اتحاد ایتالیا اعلام نمود.
خط ۶۱:
تا اینکه در [[جنگ فرانسه و پروس|حمله پروس به فرانسه]] در ۱۸۷۰، ناپلئون مجبور شد نیروهایی که از ۱۸۴۹ در رم باقی مانده بود برای مقابله با پروس فراخواند. بلافاصله پس از شکست فرانسه در سدان و اسارت لوئی ناپلئون، ایتالیاییها به رم حمله کرده و این شهر را بدون مقاومت اشغال کردند.
با تصویب الحاق سرزمینهای موسوم به سرزمینهای پاپی به ایتالیا از طریق مراجعه به آرای عمومی مردم این شهرها، رم در اول اوت ۱۸۷۱ به عنوان پایتخت جدید ایتالیای متحد شناخته شد.<ref name=":0" />
== نگارخانه ==
<gallery>
سطر ۷۵ ⟵ ۷۶:
پرونده:Italian empire 1940.PNG|[[پادشاهی ایتالیا]] در ۱۹۴۰
پرونده:Italian empire 1940.png|بیشترین گسترش امپراتوری ایتالیا حدود ۱۹۴۲
پرونده:ItalianMareNostrum.jpg|
</gallery>
|