حق شفعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حق شُفعه''' در [[علم حقوق]] ایران و همچنین در [[فقه]] به این معنی است که هر گاه [[اموال غیرمنقول]] قابل تقسیمی بین دو نفر به صورت [[ملک مشاع|مشاع]] مشترک باشد و یکی از دو شریک سهم خود را به شخص سومی به قصد بیع بفروشد، در این حالت برای شریک دیگر حق شفعه به وجود می‌آید به این ترتیب که شریک می‌تواند مبلغی را که شخص سوم به شریک خود داده را به وی بدهد و سهم وحق وی را تملک کند. به کسی که صاحب این حق است '''شفیع''' گفته می‌شود.

 

 

== منابع ==