علی امینالدوله: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹) |
|||
خط ۵۸:
در زمان زمامداری امین الدوله، نهضت فرهنگی مدرسههای جدید آغاز شد و آزادی مطبوعات فراهم گشت.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی = ناظم الاسلام کرمانی|نام= محمد| عنوان =[تاریخ بیداری ایرانیان]| شماره =17 |فصل= مقدمه| مکان =تهران | ناشر = نشرآگاه و نوین | سال =1362| صفحه =155-159 |}}</ref> [[مجدالاسلام کرمانی]] که خود از مشروطه خواهان بود، این گونه اعمال اصلاحی او را مقدمهای مهم بر جنبش مشروطیت خوانده است.<ref>{{یادکرد کتاب| نام خانوادگی = مجدالاسلام | نام = احمد | عنوان =[تاریخ انقلاب مشروطیت ایران]|جلد=اول|فصل=سفرنامه کلات| مکان =تهران | ناشر = انتشارات دانشگاه اصفهان|صفحه =93-94 |}}</ref>
امین الدوله را از ارادتمندان [[شیخ هادی نجمآبادی]]، حاج [[میرزا یحیی دولتآبادی]] و از دوستان [[سید جمالالدین اسدآبادی]]، [[سید محمد طباطبایی]] نام بردهاند.<ref>{{یادکرد کتاب| نام خانوادگی = محقق | نام = مهدی |نام نویسنده 2= سید مقداد|نام
مظفرالدین شاه چون در سال دوم سلطنت خود [[امینالسلطان]] را از صدارت برداشت، در اواخر سال ۱۳۱۴ امینالدوله را به تهران خواست و بهعنوان صدراعظم منصوب کرد. امینالدوله برخی اقدامات اصلاحی را آغاز کرد، همچون سامانبخشی به درآمدها و هزینههای کشور، اصلاح [[گمرک]] با استخدام مأموران متخصص گمرک از [[بلژیک]]، گسترش مدرسههای جدید، و تشویق جراید و مطبوعات. اما مخالفتهای گستردهٔ حکومتیان و ضدیت علما موجب شد که شاه از او بیمناک شد و در سال ۱۳۱۶ از صدارت معزول گردید. امینالدوله به ملک خود در [[لشت نشا]]ی [[گیلان]] رفت، و پس از سفر به [[مکه]] و سفر دیگری به [[اروپا]] برای معالجه، در سال ۱۳۲۲ قمری در [[لشت نشا]] درگذشت.
|