شاذلیه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Miaddarestani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Miaddarestani (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷:
اصول پنج‌گانه طریقه ابوالحسن شاذلی عبارتند از: ۱ - خداترسی ظاهری و باطنی. ۲ - پیروی از سنت در گفتار و کردار. ۳ - عدم اعتنای به خلق چه در روزگار خوشی و چه به هنگام بدی روزگار. ۴ - تسلیم و رضا در امور جزئی و کلی. ۵ - توکل در شادی و اندوه.<ref name="دهخدا: شاذلیه">دهخدا: شاذلیه</ref>
 
او از مریدانش می‌خواست که در عین اشتغال به کارهای خود به [[نیایش]] پردازند. شواهدی وجود دارد که وی پیروان خویش را از ترک اشتغالات و امور عادی بازمی‌داشت و با گدایی مخالفت می‌کرد و از پذیرش اعاناتی که حکومت وقت برای اعطای به خانقاه فقرا اختصاص داده بود خودداری می‌کرد. آماج فرجامین شاذلی رسیدن به مقام [[فنا]] بود و روش [[وردخوانی]] را پیروی می‌کرد.از جمله نوادگان ابوالحسن شازلی در کردستان میتوان به [[شیخ عثمان سراج‌الدین تویلی|شیخ عثمان سراج الدین ته ویلی]] اشاره کرد که خاندان او مروج اصلی طریقت نقشبندی در قرن 13 در بلاد عثمانی هستند.<ref name="دهخدا: شاذلیه" />
 
== منابع ==