آرتور استنلی ادینگتون: تفاوت میان نسخه‌ها

|زیرنویس = آرتور استنلی ادینگتون (۱۸۸۲–۱۹۴۴)

|تاریخ تولد = ۲۸ دسامبر{{تاریخ تولد|۱۸۸۲|۱۲|۲۸}}

|زادگاه = [[کندال]]، [[وستمورلند]]، [[انگلستان]]، [[بریتانیا]]

|تاریخ مرگ = ۲۲{{تاریخ نوامبرمرگ و سن|۱۹۴۴|۱۲|۲۲|۱۸۸۲|۱۲|۲۸}}

|محل مرگ = [[کمبریج]]، [[انگلستانکمبریج‌شر]]، انگلستان، بریتانیا

|محل زندگی = [[انگلستان]]

|ملیت = [[مردم انگلستان|انگلیسی]]

|محل کار = [[دانشگاه کمبریج]]

|استاد راهنما = [[رابرت آلفرد هرمن]]

|دانشجویان دکتری وی = [[لسلای کمرای]]

|جوایز = [[مدال طلائی انجمن سلطنتی اختر شناسان]] (۱۹۲۸){{سخ}}[[جایزه اسمیت]] (۱۹۰۷){{سخ}}[[مدال طلائی انجمن سلطنتی اختر شناسان]] (۱۹۲۴){{سخ}}[[مدالنشان هنری دراپر]] (۱۹۲۴){{سخ}}[[مدال بورس]] (۱۹۲۴){{سخ}}[[لقب شوالیه]] (۱۹۳۰){{سخ}}[[نشان لیاقت (انگلستان)|نشان لیاقت]] (۱۹۳۸)

'''آرتور استنلی ادینگتون''' {{انگلیسی|Arthur Stanley Eddington}}(زاده {{رچ}}تاریخ ([[۲۸ دسامبر]] [[تولد|۱۸۸۲ (میلادی)|۱۸۸۲]]۱۲|۲۸}} - [[۲۲درگذشته نوامبر]]{{تاریخ [[مرگ|۱۹۴۴ (میلادی)|۱۹۴۴]]۱۲|۲۲}}) [[اخترفیزیک]]دان [[انگلستان|انگلیسی]] و استاد [[کرسی پلومی اخترشناسی|پلومی]] [[دانشگاه کمبریج]] در نیمهٔ نخست سدهٔ[[سده بیستم۲۰ (میلادی)]] بود. [[حد ادینگتون|توان درخشش ادینگتون]] یعنی اندازهٔ طبیعی [[درخشش]] [[ستاره|ستارگان]] به افتخار این دانشمند، بنام او نامگزاری شده‌است.

او با نظریه‌های [[سوبرامانیان چاندراسخار]]؛ که در آن زمان یکی از شاگردان او در [[دانشگاه کمبریج]] بود، در مورد محاسباتی که بالاخره به اثبات وجود [[سیاه‌چاله|سیاهچاله‌ها]] انجامید مخالف بود و کارهای او را به گونهٔ سخت گیرانه‌ای رد کرد. ادینگتون نمی‌توانست بپذیرد که تنها [[مشتق|مشتق‌های ریاضی]] سبب عواقبی برای دنیای واقعی باشند. بعدها چاندراسخار این رفتار را بی رحمانه،بی‌رحمانه، دگماتیک، و [[نژادپرستانه]] خواند.<ref>Padmanabhan, T. (2005). "The dark side of astronomy". Nature 435 (7038): 20. Bibcode:2005Natur.435...20P. doi:10.1038/435020a. edit</ref> او زیاد شناخته نشد. بهچون از دلیلیک اینکهسو باقی عمرش را روی دینشدین خود (مسیحی [[کوئیکرها|کوئیکر]]<ref name=":0" />) کار کرد و تحقیقاتیپژوهش‌هایی در این زمینه انجام داد و اواز علاقهسوی ایدیگر بهعلاقه‌ای مشهوربه شدنمشهورشدن نداشت.

Imageپرونده:PhysicistsinLeiden.jpg|[[آلبرت انیشتین]]، [[پائول ارنفست]]، [[ویلم دو سیتر]]، '''استنلی ادینگتون'''، [[هندریک لورنتز]] در [[لیندن (هلند)|لیندن]] [[هلند]] ۲۶ سپتامبر ۱۹۲۳

Imageپرونده:Foster Bible Pictures 0074-1 Offering to Molech.jpg| ادینگتون؛ خود پروفسور[[استاد]] [[کرسی پلومی اخترشناسی|پلومی]]؛ صاحب کرسیجایگاه اخترشاسی و فلسفهٔ[[فلسفه تجربی،تجربی]]، مانند [[مولوی]]: پای استدلالیان را چوبین و پای چوبین را سخت بی تمکینبی‌تمکین می‌دانست. دستاویزِ درگیری و درستیزیِ او با شاگردش [[سابراهمانینسوبرامانیان چاندراسکارچاندراسخار|چاندراسکار]] را، می‌توان بازتاب این باورِ استاد دانست.

Imageپرونده:Eclipse instruments at Sobral.jpg|در خورشیدگرفتگی کامل ۲۹ مه ۱۹۱۹ ادینگتون برای تأیید تئوری نسبیت انیشتن کارابزارِ خود را از قبل آماده کرده بود. [[سبرال]] ۱۹۱۹

Imageپرونده:417176main SDO Guide CMR Page 05 Image 0002.jpg|این دور از انتظار نیست که امیدوار باشیم؛ در آینده‌ای نه چندان دور، درک ستارگان برایمان به آسانی شناختمان از هر چیز دیگر باشد. آرتور ادینگتون