مزدیسنا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←اصول دین زرتشت: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
رفع مطالب غیرمستند. اضافه کردن متن لوح داریوش هخامنشی مبنی بر زرتشتی بودن هخامنشیان برچسب: متن دارای ویکیمتن نامتناظر |
||
خط ۱:
{{مزدیسنا۲}}
'''مَزدَیَسنا''' یا '''دین زرتشتی''' نام [[دین]] [[پیامبر]] [[ایران|ایرانی]]، [[زرتشت]] [[اسپنتمان]] است. مزدَیَسنا [[صفت]]ی بهمعنای پرستنده [[اهورامزدا]] است. مزدا همان خدای یگانه است. مزدَیَسنا ضد [[دیویسنا|دیویَسنا]] است. دیویَسنا هم بهمعنی پرستنده [[دیو]] یا دَئوَ است و ضد آن واژه وی-دَئوَ یا ضد دیو است. مزدَیَسنا پیرامون ۱۲۰۰ تا ۱۰۰۰ پیش از میلاد از سوی پیامبر ایرانی، زرتشت اسپنتمان، پایهگذاری شد.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=شناخت اساطیر ایران|نشانی=، ص ۱۴}}</ref> عبارت دین زرتشتی، درواقع لقب دین مزدیسنا میباشد. پیروان این دین مزدَیَسَن (مزداپرست) نامیده میشوند و واژهٔ زرتشتی به نادرستی باب شدهاست.
زرتشت به ویرایش و بازبینی [[کیش کهن آریایی]] پرداخت و اندکاندک برای خود پیروانی یافت که پس از وی به مزدیسنان یا زرتشتیان شُهره شدند. در ادبیات مزدیسنا نیز مزدیسن با گویش پهلوی، هممعنی دین آورده به زرتشت، راستیپرست و با صفت زرتشتی آمدهاست.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب|یشتها، فروردین یشت، |نشانی=بندِ ۸۹ را ببینید}}</ref> همچنین به زرتشتیان بهدینان نیز میگویند.
خط ۱۰:
اشو زرتشت نخستین شخصی است که [[یکتاپرستی]] را به بشریت معرفی کرد.
مفاهیمی مانند [[بهشت]] (پردیس)، [[دوزخ]]، روز [[رستاخیز]]، مژده نهایی جهان، و حتی [[فرشته]] (ایزد) و [[شیطان]] (دیوان) همگی بخشی از آموزههای زرتشت و ادبیاتی است که بعدها از آن سرچشمه گرفت. این مفاهیم در گذر زمان به دیگر ادیان راه یافتند.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=ژوبین بخرد-نویسنده|کد زبان=fa|تاریخ=۲۷ فروردین ۱۳۹۶|وبگاه=بیبیسی فارسی|نشانی=http://www.bbc.com/persian/world-features-39614002|عنوان=چگونه دین زرتشت بر جهان غرب تأثیر گذاشت}}</ref>
پیرامون سالهای ۲۲۴ تا ۲۴۰ میلادی (در دوره [[اردشیر بابکان]])، دین زرتشت دستخوش یک دوره باززیست و تجدید حیات شد.<ref>[http://www.iranicaonline.org/pages/chronology-1 CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1] ''iranicaonline.org''</ref>
خط ۱۸:
== ریشه نام مَزدَیَسنا ==
[[پرونده:Ateshgah Fire Temple.jpg|بندانگشتی|325px| آتشکده باکو مربوط به دورهای که ساکنان آن زرتشتی بودهاند.]]
واژه مزدیسنا واژهای [[زبان اوستایی|اوستایی]] است که از دو جزء (''مَزدَ + یَسنا'') پدید آمدهاست. مزده (اهورامزدا) معنی خدای دانا یا سرور میدهد و یسنا ([[یسنه]]) نیز به معنی ستایش و پرستش است و در مجموع معنی مزداپرستی یا خداپرستی میگیرد. یسنا دربردارنده هفتاد و دو فصل میباشد. این [[واژه]] در [[الفبای عربی]]، به گونه معرب «مزدیسنی» هم
== تاریخچه مزدیسنا ==
خط ۲۴:
از وحدت و اجتماع معنوی مزداپرستی شرق و غرب ایران آگاهی دقیقی در دست نیست.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=مزداپرستی در ایران باستانی|نشانی= ص ۶۶}}</ref> [[مغ]]ان مردان دینی و موبدان هخامنشیان بودند. در مورد اینکه از چه زمانی دین زرتشتی در [[ری]]، پایگاه مرکزی مغان آغاز به تلاش کرد، نشانه و شواهد روشنی در دست نیست. گمان میرود که دیرینهترین هنگام برای این رویداد هنگام بنیادگذاری [[شاهنشاهی هخامنشی]] بودهباشد.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=دینهای ایران باستان|نشانی= ص ۳۷۴}}</ref>
[[پرونده:سرمسجد-2.jpg|جایگزین=آتشکده|بندانگشتی|[[آتشکده جاویدان]] (صفه سرمسجد) در شهرستان مسجد سلیمان قرار دارد. این بنا متعلق به هفت قرن قبل از میلاد مسیح است]]
زرتشت و آموزش مغان
==== موافقان مزدیسن بودن هخامنشیان ====
[[پرونده:Deposition plate of Darius I in Persepolis.jpg|بندانگشتی|یکی از دو لوح طلایی داریوش بزرگ به تاریخ ۵۱۰ پیش از میلاد مسیح. دو لوح نقرهای دیگر هم در دسترس است. سه لوح آن بطور قاچاق از ایران سرقت شد و در موزههای انگلستان نگهداری میشود. متن هر چهار لوح یکسان میباشد.]]
گروهی بر این باور هستند که مزدیسنا از زمان هخامنشیان و از زمان [[داریوش یکم]] بودهاست و خدای خاندان هخامنشی دست کم از زمان داریوش، اهورامزدا بودهاست. همچنین در زمان پادشاهی [[اردشیر یکم (هخامنشی)|اردشیر یکم]] در پرامن سال ۴۴۱ پیش از میلاد، [[گاهشماری|گاهشمار]] امپراتوری اصلاح شد و نام ماههای سال به نامهای ایزدان مَزدَیَسنا نامگذاری شدند.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=The Dawn and Twilight of Zoroastrianism, R.C. Zaehner, Introduction|نشانی= Page2}}</ref> میتوان گفت مزدیسنا در زمان هخامنشیان در حال پیشرفت در میان باورهای توده مردم بودهاست.▼
▲
متن لوح داریوش هخامنشی به شرح زیر است:
{{نقل قول|داریوش شاه بزرگ؛ شاهنشاه؛ شاه کشورها؛ پسر [[ویشتاسپ (هخامنشی)|ویشتاسپ هخامنشی]]؛ این پادشاهی من است که از [[سکاها|سکا]] و [[سغد]] تا [[پادشاهی کوش|کوش]] و [[ایالت سند|سِند]] و [[لیدیه|لیدی]] گستردهاست. این چیزی است که [[اهورامزدا]]، بزرگترینِ خدایان به من ارزانی داشته. باشد که اهورامزدا من و خاندان وفادارم را نگهدار باشد.<ref>[http://www.livius.org/sources/content/achaemenid-royal-inscriptions/dph/? DPh inscription], also [https://ldsmag.com/the-gold-plates-of-king-darius/ Photographs of one of the gold plaques]</ref>}}
برخی از پژوهشگران، مانند [[آلبرت اومستد]]، [[ویل دورانت]]، [[یوهانس هرتل]] و [[جرج کامرون]] این دید سنتی را که زمان زندگی زرتشت در میان سالهای ۶۶۰ تا ۵۸۲ پیش از میلاد بوده را پذیرفتهاند و پدر داریوش یکم، [[ویشتاسپ (هخامنشی)|ویشتاسپ]] را همان [[گشتاسپ]] پشتیبان زرتشت میپندارند.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=گری، لوییس. «هخامنشیان و دین زرتشت». مجلهٔ رشد آموزش تاریخ. ترجمهٔ حسین حیدری (تهران)|نشانی= ش. ۱۲ (بهار و تابستان ۱۳۸۲)}}</ref> به باور این پژوهشگران، داریوش یک زرتشتی نو دین بوده و این دین را به عنوان دین دولتی در کشور نوپای خود رواج دادهاست؛ بنابراین نظریه زرتشت همزمان با [[کوروش بزرگ]] پایهگذار شاهنشاهی هخامنشی میزیستهاست. همچنین زرتشت شورشها و رویدادهای واژگونگر سال ۵۲۲ پیش از میلاد را به چشم دیدهبوده و چندی پس از آن درگذشتهاست.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=نیبرگ|کتاب=دینهای ایران باستان|سال=۱۳۵۹|فصل=|صفحه=۳۵۸|جلد=|زبان=}}</ref>{{سخ}}کسانی مانند [[مری بویس]] که به تفکیک دقیق تعالیم گاتها (آموزههای خود زرتشت) با اوستای نو و حتی آیین کهن آریایی اعتقادی ندارند، هخامنشیان را بهطور کلی پیرو زرتشت میدانند. اما برخی دیگر از محققان مانند [[ایگور دیاکونوف]] بر اینکه که پادشاهان هخامنشی پیرو [[اوستای نو]] بودهاند پافشاری میکنند.<ref name="gtsh22">{{پک|گری|بهار و تابستان ۱۳۸۲|ف=هخامنشیان و دین زرتشت|ک=رشد آموزش تاریخ|ص=۲۲}}</ref>
==== مخالفان مَزدیسن بودن هخامنشیان ====
[[پرونده:Zartoshtian dar takhtesoleiman.jpg|بندانگشتی|325px| موبدان آذری زرتشتی در [[آتشکده آذرگشسپ]] در آذربایگان]]
دیدگاه دیگر بر این باور است که با توجه به روایات مورخان یونانی و سنگنبشتههای بازمانده از زمان هخامنشیان، هم از دید باورها و عقاید و هم از نظر مراسم و [[آئین هخامنشیان]] با [[آیین کهن ایرانی]] همخوانی دارد. آیینی که افزون بر پرستش اهورامزدا، ایزدان گوناگون و پرشمار و نیروهای طبیعت نیز پرستش میشدند. بر پایه این باور، دین هخامنشیان به باورهای [[وداها|ودایی]] بیشتر از دین زرتشتی نزدیک است.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=بنونیست، دین ایرانی|نشانی= ص ۲۱ تا ۲۳}}</ref> همچنین باور دارند که آمدن صفت مزدیسنه (مزداپرست) که در [[پاپیروس]]های [[زبان آرامی]] زمان هخامنشیان آمده دلیلی بر زرتشتی بودن هخامنشیان نمیتواند باشد. چنانکه ذکر نام اهورامزدا در سنگ نبشتهها نیز دلیلی برای این امر بهشمار نمیرود. در سنگنبشتههای هخامنشی نه تنها به زرتشت بلکه به هیچ مطلب دیگری که بتواند این سنگ نبشتهها را رنگ زرتشتی دهد اشاره نشدهاست.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=بنونیست، دین ایرانی|نشانی= ص ۳۱ تا ۳۶}}</ref> از دوره پادشاهی کوروش، سرزمینهای باختری ایران، به پیوستگی شاهنشاهی هخامنشی درآمد. در این دوره پذیرش مزدیسنا به نیایش دینی خود عمل میکردند.
==== پس از تاخت اسکندر ====
[[پرونده:Hormizdi.jpg|بندانگشتی|325px| سکهٔ پادشاه ایران [[هرمز دوم]] ساسانی و شهبانو ایفراهرمز در کنار دارِ مهر (جام آتش از دیرباز نماد اصلی مزدیسنا
این دین پس از یورش [[اسکندر]] مقدونی و کشته شدن [[موبد]]ان برای زمان کوتاهی به خاموشی گرایید. چراکه در آن روزگار، بیشتر آثار دینی به شکل شفاهی و سینه به سینه انتقال مییافتند و روحانیان با تکرار پیوسته آنها منابع را در یاد داشتند و به گونهای در حکم کتابهای زنده این دین بودند. از این رو با کشتار آنها، بسیاری از کتابهای باستانی مزدیسنا از بین رفتند یا کاسته شدند. از همین رو کیش زرتشتی، اسکندر را همواره با صفت ''گُجَسته'' (به معنی نفرین شده و متضاد خجسته) یاد میکند. در متن پهلوی [[ارداویرافنامه]] گفته میشود که وی [[دستور شیخ|دستوران]]، داوران، [[هیربد]]ان و موبدان بسیاری را کشت.<ref>{{یادکرد کتاب|کتاب=ارداویرافنامه|نشانی= فصل۱، بند۹}}</ref>
سطر ۱۹۸ ⟵ ۲۰۱:
| {{پرچم افغانستان}} [[افغانستان]]||۱۰٬۰۰۰|| ۰٫۰۳۱
|-
| {{پرچم ایران}} [[ایران]]||
|-
| {{پرچم آذربایجان}} [[جمهوری آذربایجان|آذربایجان]]||۲٬۰۰۰|| ۰٫۰۲۲
|