صومعه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صومِعِه'''<ref>{{یادکرد فرهنگستان | مصوب=صومعه | بیگانه=monastery | بیگانه در فارسی= | حوزه=باستان‌شناسی | دفتر=دوازدهم | بخش=فارسی | سرواژه=صومعه}}</ref> [[سازه|سازه‌ای]] است که راهب‌ها و راهبه‌ها تحت سرپرستی یک رئیس مرد یا زن در آن زندگی می‌کنند. در [[قرون وسطی]] صومعه‌های بسیاری در سراسر اروپا ساخته شدند. بعضی از صومعه‌ها [[کلیسا]]های زیبایی داشتند که زیر نظر آنهاآن‌ها اداره می‌شدند.<ref name=":0">قالیباف، قاسم؛ دایره‌المعارف کودکان و نوجوانان؛ جلد اول؛ 1377 ه.ش؛ نشر چشم‌انداز</ref>

راهبهایک صومعه اغلب دارای یک محوطه‌ی باز با تالار بزرگ، ایوان سرپوشیده برای قدم زدن، مطالعه و تفکر راهبان و یک خوابگاه برای استراحت آن‌ها بود. درون صومعه [[آشپزخانه]]، [[اصطبل]]، انبار و اتاق میهمان نیز وجود داشت و درون دیوارهای آن باغچه‌های [[صیفی جات]] ایجاد شده بودند. راهب‌ها غذای خود را در سالن بزرگ غذاخوری صرف می‌کردند. گاهی اوقات راهب‌ها و راهبه‌ها غذای خود را در سکوت کامل صرف می‌کردند و در حین غذا خوردن به آیاتی از کتاب مقدس گوش می‌دادند.<ref name=":0" />

آنهاآن‌ها هر نوع کاری از جمله نظافت، [[آشپزی]]، [[نجاری]]، [[کشاورزی]] و پرورش [[زنبور عسل]] انجام می‌دادند. بعضی از صومعه‌ها به خاطر محصولاتشان مانند [[دارو]] و [[پنیر]] معروف بودند. راهب‌ها از معدود افراد باسواد آن روزگار بودند و دستخطدست‌خط و کتابهایکتاب‌های مصور آنهاآن‌ها بسیار گرانقیمتگران‌قیمت بود.<ref name=":0" />

* هوای صومعه‌ها بسیار سرد بود. احتمالاً در زمستان گرم نگهداشتن اتاق‌ها برای راهبها کار بسیار دشواری بوده‌است. بجز داخل [[درمانگاه]] که بیماران مراجعه می‌کردند، در آشپزخانه و اتاق نشیمن و جاهای دیگر اجازه روشن کردن [[آتش]] داده نمی‌شد و راهبها هر بار فقط چند دقیقه اجازه داشتند در اتاق گرم به سر ببرند.<ref name=":0" />

تقریباً تمامی صو معه‌هاصومعه‌ها دارای کتاب‌خانه‌ای بودند که راهبان تحصیل کرده به رونویسی کتاب‌ها و تألیف کتب پزشکی، تاریخی، و فلسفه می‌پرداختند.<ref name=":0" />