کنستانتین تسیولکوفسکی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویکیسازی رباتیک (درخواست کاربر:Freshman404)(۷.۶) >ایالات متحده آمریکا، اتحاد جماهیر شوروی، ادبیات داستانی، ایستگاه فضایی، سفینهٔ فضایی، مواد دیرگداز، بیست سال بعد، ضریب عملکرد، سرطان معده، علوم طبیعی، سفر به فضا، زبان روسی، عمل جراحی، حرکت موشک، سرعت نور، جشن تولد، حل شده+املا+مرتب+تمیز (۱۰.۷) |
Freshman404 (بحث | مشارکتها) جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۲۸:
=== هوانوردی ===
[[پرونده:Tsiolkovsky with his steel dirigibles.jpg|بندانگشتی|250px|تسیولکوفسکی در کنار ماکتهای فولادی [[کشتی هوایی|کشتی هواییاش]]]]
تسیولکوفسکی از اواسط دهه ۱۸۸۰ شروع به تحقیق در زمینهٔ آیروستاتیک (هواایستایی) کرد. او یک [[کشتی هوایی]] تمامفلزی با بدنهٔ چیندار طراحی کرد که حجم آن قابل تغییر بود و از موتور برای هدایت آن استفاده میشد. وی در ۱۸۹۲ این طرح را در مقالهٔ «بالن فلزی هدایتپذیر» بسط داد.
سپس توجه او به هواپیما معطوف شد. در مقالهٔ «دربارهٔ پرواز با بال» که در ۱۸۹۰ منتشر شد، اندازهٔ نیروهای وارد بر یک صفحهٔ متحرک را بررسی کرد. او در این مقاله برای اولین بار کوشید اثر طول صفحهٔ متحرک بر نیروهای [[آیرودینامیک|آیرودینامیکی]] را بهطور کمی ارزیابی کند. بخشی از این پژوهش در ۱۸۹۱ با عنوان «فشار سیّال بر صفحهای که
پس از آن توجه تسیولکوفسکی به دانش فضانوردی جلب شد و شروع به تحقیق در این زمینه کرد.
خط ۳۸:
=== فضانوردی ===
[[پرونده:Chertrg_Tsiolkovsky.jpg|بندانگشتی|300px|طرح اولیه یک فضاپیما اثر تسیولکوفسکی]]
دستاوردهای تسیولکوفسکی در زمینهٔ فضانوردی و مهندسی موشک از اهمیت بیشتری برخوردارند.
او در مقالهٔ «فضای آزاد» (۱۸۸۳) پدیدهایی را بررسی کرد که در محیطهای فاقد [[گرانش]] صورت میگیرند. در این مقاله برای نخستین بار امکان پرواز در [[خلأ]] با استفاده از [[قوانین حرکت نیوتن#قانون سوم|اصل کنش و واکنش]] را بررسی کرد و بر پایهٔ آن طرحی ساده برای پیشرانش سفینههای فضایی با استفاده از موشک ارائه کرد. وی به بررسی مسائل متعددی دربارهٔ شرایط لازم برای زندگی گیاهان و جانوران در فضا نیز پرداخت.
تسیولکوفسکی در ۱۸۹۵ در مقاله
او در ۱۸۹۶ بررسی امکان سفر میانسیارهای به وسیلهٔ موشک را شروع کرد و فرمول معروف خود موسوم به «معادلهٔ تسیولکوفسکی» را برای حرکت موشک به دست آورد. سپس در ۱۹۰۳ رسالهٔ مهم خود به نام «بررسی فضای جو با استفاده از دستگاههای واکنشی» را نوشت و در آن به نظریهپردازی دربارهٔ حرکت موشک پرداخت و فرمولهای اساسی پرواز را به دست آورد و امکان سفر به خارج از جو به وسیلهٔ موشک را ثابت کرد. یک از مهمترین ابداعات او در این مقاله پیشنهاد استفاده از سوخت مایع برای موشکها بود. وی نشان داد که سوختهای مایع از سوختهای جامدی مثل [[باروت]] کارامدتر هستند و طبق محاسبات او [[اکسیژن]] مایع و [[هیدروژن]] مایع بهترین ترکیب برای سوخت موشک بود. وی این نتایج را تنها با محاسبات نظری و بدون هیچ آزمایشی به دست آورد.
تسیولکوفسکی در پیشرفت دانش نوپای مکانیک اجسامِ با جرم متغیر نقش داشت. وی نظریهای برای پرواز موشک با در نظر گرفتن تغییر جرم آن در حین حرکت ارائه کرد. برای هدایت و تغییر جهت موشک در خلأ، پیشرانهای گازی را پیشنهاد کرد و [[ضریب عملکرد]] واقعی موشک را به دست آورد.
او از ۱۹۰۳ تا ۱۹۱۷ طرحهای متعددی برای ساختن [[سفینهٔ فضایی]] ابداع کرد. بخشی از این طرحها در قالب [[ادبیات داستانی]] ارائه شدند. او در یک داستان [[علمی–تخیلی]] با عنوان «خارج از کره زمین»، به تشریح یک ایستگاه فضایی پرداخت که به دور خود میچرخد و برای ساکنانش جاذبهٔ مصنوعی ایجاد میکند.
او با کار بر روی مهندسی موشک به جزییاتی مانند استفاده از بخشی از سوخت برای خنک کردن محفظهٔ احتراق و استفاده از [[مواد دیرگداز]] نیز پرداخت.
وی در دهه ۱۹۲۰ نظریه موشکهای چند مرحلهای را مطرح کرد و در ۱۹۳۵، پیشنهاد خوشهای شدن موشکها برای رسیدن به سرعتهای بالا را ارائه داد.<ref name="a" />
== معادلهٔ تسیولکوفسکی ==
خط ۷۲:
تسیولکوفسکی دربارهٔ ارزش کارهای علمی خود گفته: «انگیزهٔ اصلی زندگی من پیش بردن بشریت، ولو اندکی، بودهاست؛ و دقیقاً به همین دلیل است که به چیزهایی علاقهمندم که هرگز نان و قدرت به دست نمیدهند. اما امیدوارم که شاید زحمات من بتواند به جامعه کوهی از نان و قدرت نامحدود بدهد.»
دانشمند آلمانی [[هرمان اوبرت]] که خود از پیشروان دانش موشک و فضانوردی بود، در نامهای به تسیولکوفسکی نوشت: «شما شعله را برافروختهاید و ما نمیگذاریم که خاموش شود. ما برای تحقق بزرگترین آرزوی بشر تمام سعی خود را خواهیم کرد.»<ref name="a" />
== پانویس ==
خط ۸۹:
{{ترتیبپیشفرض:تسیولکوفسکی، کنستانتین}}
[[رده:کنستانتین تسیولکوفسکی]]
[[رده:استعمار فضایی]]
|