آدولف هیتلر: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:افراد جنگ جهانی اول اهل اتریش
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
خط ۱۰۹:
[[پرونده:Bundesarchiv Bild 102-00783, Berlin, Hindenburg und Hitler am Volkstrauertag.jpg|بندانگشتی|250px|هیتلر و [[پاول فون هیندنبورگ]]]]
[[پرونده:Bundesarchiv Bild 146-1972-026-11, Machtübernahme Hitlers.jpg|بندانگشتی|استقبال مردم از به مقام صدر اعظم رسیدن هیتلر. هیتلر در قسمت پنجره [[صدارت عظمای رایش]] استاده است. عکس درست مربوط به شب به قدرت رسیدن هیتلر یعنی ۳۰ ژانویهٔ سال ۱۹۳۳ است.]]
در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۱۹۳۲ انتخابات مجلس رایشتاگ صورت گرفت و حزب نازی ۳۷٬۴٪ کل آرا را به خویش اختصاص داد و به بزرگترین حزب رایشتاگ تبدیل شد و به اکثریت سوسیال دموکرات‌های لیبرال پایان داد. در سوی دیگر مجموع آرای حزب نازی و حزب کمونیست آلمان ۵۲٪ کل آرا را تشکیل می‌داد و این اکثریت هرگز موفق به همکاری مناسب با هم نشدند. پس از آن هیتلر در سال ۱۹۳۲ تصمیم گرفت در انتخابات [[رئیس‌جمهور|ریاست جمهوری]] [[آلمان]] شرکت کند. رقیب اصلی و قدرتمند وی [[پاول فون هیندنبورگ|ژنرال هیندنبورگ]] بود که یک ملی‌گرا و فرمانده نظامی جنگ اول جهانی و مورد احترام اکثر احزاب و مردم [[آلمان]] بود. در دور نخست هیتلر نزدیک به یک سوم آرا را از آن خود کرد و [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] نیمی از آرا را بدست آورد. در دور دوم، هیتلر با بدست آوردن ۳۷ در صد آرا باز هم شکست خورد و [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] به عنوان [[رئیس‌جمهور]] ملی‌گرا انتخاب شد.<ref name="third-reich-shairer" />{{مدرک|صفحه؟}}
کشمکش بر سر انتخاب صدراعظم در رایشتاگ سال ۱۹۳۲ ادامه داشت. [[رئیس‌جمهور]] [[پاول فون هیندنبورگ|هیندنبورگ]] به خوبی می‌دانست که دیگر احزاب لیبرال وابسته به [[آمریکا]] هیچ قدرتی در رایشتاگ ندارند و تنها احزاب قدرتمند نازی‌های ملی‌گرا و حزب کمونیست آلمان هستند که در مجموع بیش از ۵۰٪ از کل مجلس را به خود اختصاص داده‌اند. در ابتدا تمام محافل سیاسی گمان می‌کردند فرانتس فون پیپن عضو حزب کمونیسم آلمان از طرف [[رئیس‌جمهور]] به عنوان صدراعظم معرفی شود اما رئیس‌جمهور هیندنبرگ در ۳۰ ژانویه ۱۹۳۳ آدولف هیتلر ملی‌گرا را به عنوان رهبر حزب اکثریت رایشتاگ به عنوان صدر اعظم نخست‌وزیر و مسئول تشکیل کابینه وزرا معرفی کرد.
هیتلر به دلیل مخالفت شدید با اتحادیه‌های کارگری و [[مارکسیسم|مارکسیستها]]، مورد توجه و حمایت سرمایه داران صاحبان صنایع بزرگ آلمان (مانند تیسن صاحب شرکت فولاد تیسن) قرار گرفت و سیل کمک‌های نقدی به صندوق حزب او سرازیر شد.
خط ۱۲۸:
[[پرونده:Stimmzettel-Anschluss.jpg|بندانگشتی|200px|برگه رفراندم برای الحاق به آلمان که گزینه آری با دایره بزرگ در مرکز مشخص شده‌است]]
علاقه به وحدت با [[آلمان]] پس از [[جنگ جهانی اول]] در مردم [[اتریش]] بسیار قوی بود. هیتلر عقیده داشت [[اتریش]] (میهن وی) جز جدایی نا پذیر [[آلمان]] است و با استفاده از رفراندم توانست اتریش رادر سال ۱۹۳۸ پیوست آلمان کند.
موفقیت هیتلر در الحاق اتریش به رایش آلمان، بدون خون‌ریزی و واکنش منفعلانه دولتهای پیروز جنگ اول در مقابل وی موجب افزایش محبوبیت و قدرت هیتلر در آلمان شد. به دلیل این که واژه آلمانی آنشلوس (به معنی پیوست) در هنگام وقوع این رخداد، بسیار در مطبوعات [[اروپا]] مورد استفاده قرار می‌گرفت این رخداد به نام [[آنشلوس]] معروف است.<ref name="third-reich-shairer" />{{مدرک|صفحه؟}}
 
=== اقتصاد ===
خط ۲۱۱:
[[پرونده:Hitlerscarnew.jpg|بندانگشتی|خودروی شخصی هیتلر در نمایشگاه جنگ کانادا]]
[[پرونده:Mahnstein.JPG|بندانگشتی|خارج از ساختمان زادگاه هیتلر در -براونا-آم-این در [[اتریش]]- نوشته‌های حکاکی‌شدهٔ این نشان سنگی، یادآور وحشت جنگ جهانی دوم و بانی آن آدولف هیتلر است.]]
از هنگام مرگ آدولف هیتلر کتاب‌های بسیاری دربارهٔ او به‌ویژه با شروع هزاره جدید نگاشته شده. برخلاف [[جنگ جهانی اول]] که دولتمردان و حکام مختلفی مسئول شروع آن شناخته شده‌اند، هیتلر به‌طور عمده و به تنهایی مسبب آغاز [[جنگ جهانی دوم]] معرفی می‌شود.<ref name=britannica-hitler /> نمایش [[صلیب شکسته]] نازی یا دیگر نمادهای نازی در [[آلمان]] ممنوع است.
 
با وجود محکومیتی که توسط بسیاری از شخصیت‌های ملی علیه هیتلر صورت گرفت، نمونه‌هایی از افرادی که به میراث هیتلر الفاظی بی‌طرفانه نسبت داده‌اند یا به طرفداری از آن برخاسته‌اند نیز به ویژه در [[جنوب]] [[آمریکا]] و بخش‌هایی از [[آسیا]] وجود داشته‌است. در سال ۱۹۵۳، رئیس‌جمهور پیشین مصر [[انور سادات]] نوشتاری مبنی بر طرفداری از هیتلر به رشتهٔ تحریر درآورده‌است.<ref>Finklestone, Joseph (1996), Anwar Sadat: Visionary Who Dared, Routledge, {{ISBN|0-7146-3487-5|en}}</ref> [[لوییس فراخان]] به او نسبت «مرد بسیار بزرگ» داده‌بود.<ref>Bierbauer, Charles (1995-10-17), [http://www.cnn.com/US/9510/megamarch/10-17/notebook/index.html Million Man March: Its Goal More Widely Accepted than Its Leader] , CNN</ref> [[بال تاکرای]] (Bal Thackeray) رهبر جناح راست [[حزب شیو سنا]] (Shiv Sena)، در ایالت [[مهاراشترا]]ی هند در سال ۱۹۹۵ نشان داد که یکی از تحسین‌کننده‌های هیتلر است.<ref>"Portrait of a Demagogue", Asiaweek, 1995-09-22, archived from the original on 2001-07-09, [http://web.archive.org/web/20010709213551/http://www.asiaweek.com/asiaweek/95/0922/nat5.html Asiaweek] , retrieved 2008-05-22</ref> [[لئون دگرله]] فرمانده لژیون [[اس اس]] در [[بلژیک]] در کتابی که در سال ۱۹۸۵ از وی به چاپ رسید، مدعی شد که نفرت موجود علیه هیتلر توسط سرمایه‌داران و مطبوعات خلق شده و علت آن را مسیر حرکت هیتلر در برخورد با «مصالح سرمایه‌داری کلان» دانست.<ref>نبوغ هیتلر، حمید رضا نیک بخش، طرح پشت جلد، {{ISBN|978-964-8344-88-2|en}}</ref>{{مدرک|منبع معتبر؟}}
خط ۳۱۲:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:هیتلر، آدولف}}
 
[[رده:آدولف هیتلر]]
[[رده:آزار بی‌خدایان]]