هیپرهیدروز: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵:
هایپرهیدروزیس ثانویه معمولا در بزرگسالی تظاهر می‌یابد و برخلاف هایپرهیدروزیس اولیه (ایدیوپاتیک یا بدون علت مشخص) هم در طی بیداری و هم در حین خواب رخ می‌دهد. ورزش، استرس هیجانی، برخی بیماری ها (مانند تب و عفونت، [[پرکاری تیروئید]]) و عوارض جانبی برخی داروها شایعترین علل هایپر هیدروزیس ثانویه هستند. تعریق در طول شب می‌تواند به دلیل تعدادی از بیماریهای سیستمیک زمینه‌ای مانند بیماری [[لنفوم هوجکین]] و [[سل]] باشد.
سطر ۴۱ ⟵ ۴۲:
== درمان ==
هایپرهیدروزیس از نوع اولیه را می‌توان با روشهای زیر کنترل کرد: یونتوفورزیس، استعمال موضعی کلرید آلومینیوم، مصرف داروهایی که ترشح عرق را مهار می‌کنند ([[آنتی کولینرژیک]]هایی مانند [[پروپانتلین]]، گلیکوپیرولات، اکسی بوتینین و بنزوتروپین)؛ تزریق [[سم بوتولینوم]] (بوتاکس) و جراحی.<ref>{{cite web|pmc=2344132|title=Hyperhidrosis Medical and Surgical Treatment}}</ref>
* یونتوفورزیس: شیوه درمانی مورد تأیید سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان تعریق بیش از حد است که نخستین بار توسط ژاپنی ها ابداع گردید. مطالعات انجام شده موثر بودن و ایمنی شیوه یونتوفورزیس را به اثبات رسانده اند. سیستم‌های یونتوفورزیس (Iontophoresis) جهت رفع تعریق بیش از حد موضعی مثلاً در کف دست و کف پا یا زیر بغل‌ها استفاده می‌شود. اساس آن گذراندن یک جریان الکتریکی ضعیف از دست‌ها و پاها برای غیر فعال کردن غدد
* هیچ‌یک از فراورده‌هایی که امروزه با عنوان ضدعرق استفاده می‌شود، جریان عرق را به طور کامل متوقف نمی‌سازد و اصولاً چنین چیزی مطلوب نیست؛ چرا که ترشح عرق از عملکردهای ضروری پوست جهت کنترل دمای بدن و متابولیسم آب و دفع مواد زاید از بدن است. فراورده‌های ضدعرق موضعی بین 10 تا 30 درصد ترشح غدد عرق را کاهش می‌دهند.
| |||