پویایی گروه: تفاوت میان نسخه‌ها

رشته ی پویایی گروه در دوره ی پنجاه ساله 1940 تا 1890 پدید آمد. در این دوران عده ای از روان شناسان، جامخه شناسان و متخصصان سایر حوزه های مربوطه به گروه ها علاقه مند شدند. روان شناسان و جامعه شناسان تقریباً در اوایل قرن بیستم به طور هم زمان گروه ها را «کشف» کردند. جامعه شناسانی که در صدد تبیین نقش نظام های دینی، سیاسی ، اقتصادی و آموزشی در حفظ جامعه بودند به نقش گروه ها در حفظ نظم اجتماعی اشاره کردند. برای مثال امیل دورکهیم اظهار می داشت فردی که عضو گروه دوستان، خانواده یا هم کیشان نیست بی هویت می شود و بیشتر احتمال دارد خودکشی کند. همچنین چارلز هورتون کولی بر نقش مهم ]][[گروه های اولیه[[]] تأکید داشت یعنی گروه های کوچکی که در آن ها تعاملات رو در رو، وابستگی متقابل و همانند سازی شدید اعضا با گروه به چشم می خورد. به نظر کولی گروه های اولیه چون خانواده، گروه هم بازی ها و گروه هم سالان صمیمی اساس تشکیل ماهیت اجتماعی و افکار و عقاید افرادند.

پویایی گروه، نوشتهٔ فورسایت، دانلون آر شابک 6-481-317-964