روزنامهنگاری (ژورنالیسم): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←وضعیت قانونی: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''روزنامهنگاری''' یا '''ژورنالیسم''' {{فرانسوی|Journalisme}}<ref>معادل Journalism روزنامهنگاری بر گرفته از فرهنگ آریانپور</ref> رشتهٔ گردآوری، تجزیه و تحلیل، تأیید و ارائهٔ [[خبر]] مربوط به [[حوادث طبیعی|حوادث جاری]]، [[روند (خوی)|روندها]]، مسائل و [[مردم]] است. افرادی را که به این حرفه اشتغال دارند [[روزنامهنگار]] میگویند.
از خبرنگاری [[خبر]]-محور، گاهی اوقات، تحت عنوانِ «نخستین پیشنویس تاریخ» (به گفته [[فیل گراهام]]) یاد میشود. چرا که خبرنگارها اغلب حوادث مهم را ثبت میکنند، و از این طریق در مهلتی اندک، مقالات خبری تولید میکنند. [[رسانهها]] در حالی که تحت فشار هستند تا پیش از دیگران اخبار خود را منتشر کنند، با تکیه بر معیارهای دقت، کیفیت و سبک سازمان خود، معمولاً پیش از انتشار گزارشهای خود، آنها را [[ویرایش]] و [[نمونه خوانی]] میکنند. بسیاری از سازمانهای خبری، از اینکه مقامات و [[سازمان دولتی|موسسات دولتی]] را پاسخگوی عموم میدانند، به خود افتخار میکنند. در حالیکه منتقدان مطبوعات، مسائلی در مورد مسئول بودن خود مطبوعات، مطرح کردهاند.
موضوع خبرنگاری هر چیزی میتواند باشد، و خبرنگارها به نگارش در مورد حوزهٔ وسیعی از مسائل اشتغال دارد ازجمله:
سطر ۲۴ ⟵ ۲۱:
خبرنگارها، خصوصاً آنهایی که موضوع یا حوزه خاصی را پوشش میدهند باید روابط گستردهای با منابع، یعنی افراد فعال در حوزه مورد نظر داشته باشند، تا بتوانند یا به منظور شرح جزئیات یک حادثه، یا ارائه سرنخهایی در مورد دیگر موضوعاتی که باید گزارش شود، از آنها استفاده کنند. آنان همچنین باید برای تحقیق و گزارش بهتر ماجرا مهارتهای تحقیقی خود را تقویت کنند.
روزنامهنگاری به گروههای متعددی تقسیم میشود: روزنامهها، [[مجلات خبری]]، [[مجلات عمومی]]، مجلات تجاری، [[مجلات سرگرمی]]، [[خبرنامه]]ها، [[نشریات خصوصی]]، صفحات خبری آنلاین و... هر یک از اینگونهها شرایط خاص خود برای تحقیق و نگارشِ گزارش را، داراست.
سطر ۳۹ ⟵ ۳۶:
'''خبرنگاران تلویزیون''' برای شرح و توضیح گزارش خود به اطلاعات تصویری، از جمله [[مصاحبه زنده]] با افراد درگیر در ماجرا، تصاویری از صحنه وقوع ماجرا، و [[تصاویر گرافیکی]] که اغلب در [[ایستگاه تلویزیون]] برای قالب ریزی [[خبر]] تهیه شده متوسل میشوند. گزارشگران تلویزیون نیز ممکن است مانند گزارشگران رادیو مقدمهای بر خبر بنویسند که توسط گوینده [[تلویزیون]] در آغاز خبر خوانده میشود. معمولاً گزارشگران رادیو و تلویزیون از فضایی که [[مطبوعات]]، برای ارائه اطلاعات در اختیار دارند، برخوردار نیستند.
در دههٔ ۱۹۰۲ که خبرنگاری نوین در حال پا گرفتن بود، نویسنده [[والتر لیپمن]] و [[فیلسوف]] آمریکایی [[جان دووی]] در مورد نقش خبرنگاری در [[دموکراسی]] با یکدیگر مباحثاتی داشتند. فلسفه بحث آنان هنوز مشخصه بحث در مورد ''نقش روزنامهنگاری در جامعه و دولت ملی'' است.
سطر ۴۹ ⟵ ۴۶:
لیپمن معتقد بود که عموم از طریق رأی خود بر [[تصمیمگیری]] نخبگان تأثیر میگذارند. در همین حین، نخبگان (یعنی سیاستمداران، سیاست گزاران، مأموران دولت، دانشمندان، و...) قدرت را اداره خواهند کرد. ''در دنیای لیپمن، نقش خبرنگار آگاه کردن عموم از اقدامات نخبگان بود''. از آنجایی که عموم از طریق رأی خود حرف آخر را میزدند یکی دیگر از نقشهای روزنامهنگار نظارت بر عملکرد نخبگان بود. این روند عملاً عموم را در پایینترین سطح زنجیره قدرت قرار میداد، که اطلاعات را که از نخبگان جریان مییافت، دریافت میکردند.
«دووی»، از سوی دیگر، معتقد بود که:<blockquote>عموم نه تنها قادر به درک مسائل ایجاد شده توسط نخبگان یا پاسخ آنان به این مسائل است، بلکه تصمیمات پس از بحث و گفتگو باید توسط عموم اتخاذ شود. پس از بررسی کامل مسائل، بهترین نظرات به دست خواهد آمد.</blockquote>دووی معتقد بود خبرنگار نه تنها باید به عموم [[اطلاعرسانی]] کند، بلکه باید گزارش خود را به گونهای تدوین کند که هدف از آن صرفاً انتقال ساده اطلاعات نباشد. در دنیای دووی نقش خبرنگار تغییر کرد. ''دووی'' معتقد بود خبرنگار باید اطلاعات را درک کرده، آنگاه به ارزیابی [[پیامدهای]] سیاستهای مصوب نخبگان بپردازد. در طول زمان، عقاید وی در درجات مختلف به کار گرفته شدهاست و از نظریه وی، عموماً تحت عنوان '''روزنامهنگاری اجتماعی''' یاد میشود.▼
▲دووی معتقد بود خبرنگار نه تنها باید به عموم [[اطلاعرسانی]] کند، بلکه باید گزارش خود را به گونهای تدوین کند که هدف از آن صرفاً انتقال ساده اطلاعات نباشد. در دنیای دووی نقش خبرنگار تغییر کرد. ''دووی'' معتقد بود خبرنگار باید اطلاعات را درک کرده، آنگاه به ارزیابی [[پیامدهای]] سیاستهای مصوب نخبگان بپردازد. در طول زمان، عقاید وی در درجات مختلف به کار گرفته شدهاست و از نظریه وی، عموماً تحت عنوان '''روزنامهنگاری اجتماعی''' یاد میشود.
مفهوم «خبرنگاری اجتماعی» اکنون در کانون پیشرفتهای جدید در عرصه خبرنگاری قرار دارد. بر اساس این الگوی جدید، خبرنگاران میتوانند شهروندان و نخبگان را در امر طرح موضوع و ایجاد محتویات خبر دخیل سازند.
سطر ۶۱ ⟵ ۵۵:
برای مثال شهروندان آمریکایی ممکن است بسیاری از عملکردهای افراطی خبرنگاران را مورد نکوهش قرار دهند، اما از خبرنگاران این انتظار را دارند که با دقت، ناظر دولت، شرکتهای تجاری و دیگر فعالان حاضر در صحنه باشند و مردم را قادر سازند تا در مورد مسائل روز جامعه، تصمیمات آگاهانه اتخاذ کنند.
از خبرنگاران انتظار میرود که اصول خاص این حرفه را به درستی رعایت کنند. قسمتی از این اصول عبارتاند از:
* استفاده از منبع اصلی اطلاعات، شامل مصاحبه با افرادی که مستقیماً در یک موضوع نقش دارند، اسناد اصل و دیگر منابع مستقیم اطلاعاتی تا حد امکان و نقل منابع اطلاعات در خبرها؛
سطر ۸۶ ⟵ ۸۰:
ناشران، مالکان یا سایر مدیران اجرایی خصوصاً مقامات اجرایی تبلیغات فروش میتوانند از قدرت خود بر خبرنگاران برای تأثیر بر نحوه گزارش و انتشار خبرها استفاده کنند. خبرنگاران معمولاً با استفاده از مدیریتی عالی «فایروال» بین بخش خبر و سایر بخشهای یک سازمان خبری ایجاد میکنند تا بدین نحو مانع تأثیر ناخواسته سایر بخشها بر بخش خبری شوند. مجلهای خبری به نام Columbia Journalism Review مثالهایی از میرانی که سعی کردهاند بر نحوه بوشش خبری تأثیرگذارند یا آن دسته از مدیرانی که در صدد استفاده از قدرت خود برای تأثیر بر خبرنگاران نیستند و همچنین از خبرنگارانی که در مقابل این فشارها مقاومت کردهاند ارائه دهد.
عموماً ناشران و خوانندگان خبر میان گزارش «صرف حقایق» و «نوشتن نظرات شخصی» تمایز قایلند و این کار را اغلب با محدود کردن ستون نظرات به صفحه ویراستاری و صفحه مقابل آن یا «op-ed» (صفحه مقابل ویراستاری) انجام میدهند. [[سرمقاله]]های امضا نشده عموماً در بر گیرنده نظرات رسمی هیئت ویراستاری است، درحالیکه صفحات
op-ed میتواند ترکیبی از ستونهای مشترک و دیگر مطالب باشد که غالباً در آنها سعی شدهاست توازنی میان نظرات سیاسی و اجتماعی مختلف ایجاد کند.
سطر ۹۲ ⟵ ۸۶:
با این وجود ممکن است تفاوت میان گزارش و نظر از بین برود. داستانهای بیچیده غالباً نیازمند خلاصه کردن و توضیح و تفسیر حقایق میباشند خصوصاً در مواقعی که زمان و مکان اختصاصی به داستان مورد نظر محدود است. داستانهایی که دارای تفاسیر و توضیحات زیادی میباشند غالباً «تحلیل خبر» نامیده میشوند، ولی با این وجود در ستون صفحات خبری گنجانده میشوند. در مورد گزارشها رسانهای با توجه به زمان محدود چنین تمایزاتی به ندرت امکانپذیر است.
به معنای روشهای تهاجمی و جسورانهای است که خبرنگاران برای مواجه کردن افراد با سؤالاتی که تمایلی برای صحبت کردن در مورد آنها ندارند بکار میگیرند. این روش خصوصاً مورد استفاده خبرنگاران یا گزارشگران تلویزیونی از جمله کارکنان CBS-TV ۶۰ دقیقه و توسط [[جرالد ریورا]] و هماکنون در شبکه [[فاکسنیوز]] و توسط صدها گزارشگر محقق آمریکایی در [[شبکههای محلی]] قرار میگیرد.
این روش شدیداً مورد انتقاد برخی گزارشگران و دیگر افراد است که استفاده از این نوع خبرنگاری را [[غیراخلاقی]] و [[جنجالی]] میدانند، درحالیکه دیگران آن را تنها راه نقد گزارش برای کسانیکه مخاطب آن هستند، میدانند. در ایالات متحده خبرنگاری غافلگیرانه غیرقانونی محسوب نمیشود.
به معنای دستکاری عامدانه در ارائه حقایق در گزارش است تا شخص یا سازمانی را به گونهای نمایش دهد که با تصویر دقیق آن بر اساس بررسی متوازن حقایق موجود، متفاوت باشد. این روش مخصوصاً در خبرنگاری رسانهای کاربرد گسترده دارد که در آن داستان، صحنهها و مصاحبهها به گونهای طراحی میشوند که تأثیری خاص را نسبت به موضوع گزارش ایجاد کنند.
سطر ۱۰۳ ⟵ ۹۷:
تعداد زیادی از سازمانها، دانشگاهها و موسسات حرفهای وجود دارند که قائل به برتری و برتری روزنامهنگاری هستند. [[جایزه پولیتزر]]، که توسط [[دانشگاه کلمبیا]] در [[شهر نیویورک]] توزیع میشود، به روزنامهها، مجلات و رسانههای پخش برنامه که در حوزههای مختلف روزنامهنگاری برتر شناخته میشوند اعطا میشود. [[دانشکده تحصیلات تکمیلی روزنامهنگاری نیویورک]] جایزه [[دوپونت-کلمبیا اورد|آلفرد آی دوپونت-جایزه دانشگاه کلمبیا]] را به افراد برتر در روزنامهنگاری رادیو و تلویزیون اعطا میکند و [[مؤسسه اسکریپس هووارد]] [[جایزه ملی خبرنگاری]] را به برترینهای ۱۷ حوزه رادیو و تلویزیون میدهد. [[انجمن خبرنگارهای حرفهای]] نیز جایزه سیگما دلتا را به برترینهای خبرنگاری اعطا میکند؛ و اما در صنعت تلویزیون، [[آکادمی ملی هنر و علوم تلویزیونی]] جوایزی را به برترینهای ژورنالیم تلویزیونی اعطا میکند.
== سرمقاله نویسی ==
روزنامهها و [[نشریات ادواری]] اغلب دارای [[سرمقاله]] هستند که توسط خبرنگارهایی که بسیاری از آنها در این نوع خبرنگاری عمیق تخصص دارند نوشته شدهاست، (رجوع شود به عنوان '''سبک مقاله اصلی''' در مقاله [[سبک اخبار]]).
سطر ۱۵۱ ⟵ ۱۴۳:
تفاوت خبرنگاری مشاهیر با نوشتن مقاله اولاً در این است که خبرنگاری مشاهیر به افرادی میپردازد که از قبل مشهور هستند یا دارای جذابیت خاصی هستند، ثانیاً خبرنگاری مشاهیر بهطور وسواس گونهای مشاهیر را تحت پوشش قرار میدهد، تا آنجا که این خبرنگارها برای پوشش خبری حتی رفتار خلاف عرف نیز از خود نشان میدهند. [[عکاس سمج]]، عکاسانی هستند که با سماجت میکوشند عکسهای مشکل آفرین و جنجالی از مشاهیر تهیه کنند، مشخصه اصلی خبرنگاری مشاهیر است.
==
خبرنگاری آنلاین، خبرنگاری سایبر یا روزنامهنگاری الکترونیک انواع جدیدی از روزنامهنگاری هستند که به [[شبکه اینترنت]] و [[شبکه جهانی وب]]، متکی هستند.
از اینگونه خبرنگاریها، در ایران، میتوان به انواع سایتهای خبرگزاری، پایگاههای خبری و کانالهای خبری اشاره کرد.
سطر ۱۹۳ ⟵ ۱۸۵:
== جستارهای وابسته ==
* کتاب
* [[خبرنگاری زرد]]
*
* [[آموزش خبرنگاری]]
* [[خبرنگاری آنلاین]]
|