قهوهخانه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
خنثیسازی ویرایش 26475213 توسط 148.251.64.101 (بحث) برچسب: خنثیسازی |
||
خط ۲۳:
قهوهخانه به صورت مردمی و عمومی اش در ایران در دوره صفوی شکل گرفت. برخی از سیاحت گران اروپایی که در این دوره به ایران آمده بودند، در سفرنامههای خود از قهوهخانه و چایخانه صحبت کردهاند. اولئاریوس، سیاح آلمانی که در ۱۰۴۷قمری مطابق ۱۶۳۷میلادی به ایران سفر کرده بود از چایخانهٔ ختایی و قهوهخانه صحبت میکند. در اولی چای از نوع چای وارداتی از چین و در دومی قهوه میپختند و به مشتریان میدادند. قبل از این که قهوهخانه و چایخانه به عنوان یک مکان عمومی در محیط بیرون از خانه و دربازار و کوی و برزن شکل بگیرد و مردان خانواده را از هر گروه، لایه و قشر به خود جذب کند، مردان ما در جامعهٔ کشاورزی و کارگری آن زمان، جایی برای جمع شدن نداشتند. مردم حرفههای مختلف از تاجر و بازرگان گرفته تا صنعتگر و پیشهور و کارگر معمولاً در خانههای یکدیگر یا بزرگ و نقیب صنف جمع میشدند. با شکل گرفتن قهوهخانه، این نهاد توانست محفل مناسبی برای جمع شدن افراد هر صنف جامعه بشود. اولین قهوهخانههای ایران در شهر قزوین و در زمان شاه تهماسب پدید آمد، و در اصفهان در زمان شاه عباس توسعه یافت. نخستین قهوهخانهها در اصفهان بیشتر در ضلع شمالی میدان نقش جهان، در سردر و در بازار قیصریه و زیر طاق نماهای آن بود.{{اصلی|ادعاهای دیگران دربارهٔ میراث فرهنگی و معنوی ایران}}
طبق ادعای سازمان میراث فرهنگی ایران، اولین قهوهخانهها در ایران در دوره صفویه در زمان [[شاه
=== نقاشی قهوهخانه ===
{{اصلی|نقاشی قهوهخانه}}
نقاشی قهوهخانه شیوهای از [[نقاشی ایرانی]] است که در اواخر [[قاجار]] و اوایل دوره [[دودمان پهلوی|پهلوی]] اوج گرفت. [[محمد مدبر]] و [[حسین قوللر آقاسی]] از مهمترین نقاشان این رشته بهشمار میروند. نمونههای قابل توجهی از آثار هنرمندان نقاشی قهوهخانهای در موزهٔ [[
== در جهان عرب ==
|