بخش شیبکوه (بندر لنگه): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Elnaz bolouri (بحث | مشارکت‌ها)
Elnaz bolouri (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱۰۲:
مرکز رئیسی منطقه «شیبکوه» در آن دوران [[بندر چارک]] بوده. البته به مرور زمان و گذشت دوران این حکومات برچیده می‌شود، و منطقهٔ شیبکوه از جانب دولت و تقسیمات کشوری به بخش‌های مختلف تقسیم می‌شود.
 
اعراب ایران همگی ساکن حاشیۀ خلیج فارس هستند. این دسته از اعراب که در داخل مرزهای ایران زندگی می‌کنند، بازمانده‌های ارتش اعراب مسلمانی هستند که در سده 7 و 8.م و پس از پیروزی‌های پی‌در‌پی مسلمانان از عراق به ایران آمدند. با اینکه اعراب حاشیه خلیج فارس از بصره و عمان به ایران آمده اند، اما این احتمال هم وجود دارد که برخی یا بسیاری از این اعراب مهاجر، رگ و ریشه هوله ای داشته باشند. چون مهاجرت اعراب به ایران در سده 19و20 میلادی همچنان ادامه داشت. حتی اعرابی هم هستند که از جنوب عراق به خوزستان مهاجرت کرده اند. در نتیجه در کشور ایران دو منطقه عرب¬ نشین داریم. اولین ناحیه پرجمعیت عرب¬نشین، جنوب خوزستان است و دومین منطقه عرب‌ نشین ایران هم ناحیه شیبکوه است.<ref>بلوری فرد، الناز. کتاب خلیج فارس، اعراب هوله سواحل شیبکوه ایران. تهران: انتشارات سازمان نظام مهندسی معدن ایران، ۱۳۹۷.
</ref>