مصطفی چمران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز تمیزکاری پانویسهای کوتاه (وظیفه ۲۱) |
مسیح مصطفوی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۴:
وی در [[دانشگاه تهران]]، تحصیلات خود را در رشته [[الکترومکانیک]] به پایان برد. سپس برای ادامه تحصیل به [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] رفت و درجه دکتری در [[فیزیک پلاسما]] کسب کرد. پس از گذراندن آموزشهای نظامی در [[مصر]]، به [[لبنان]] رفت و به همراه [[موسی صدر]]، در تشکیل [[جنبش امل]] نقش مؤثری داشت و از فرماندهان آن بود. چمران در زمان تحصیل در دانشگاه تهران، در درس [[ترمودینامیک]]، شاگرد [[مهدی بازرگان]] بود. آشنایی او با بازرگان، عامل مهمی در ورود او به عرصه سیاست بهشمار میرود. وی در دوران پس از [[کودتای ۲۸ مرداد]] در سازمان [[نهضت مقاومت ملی]] که زیر نظر افرادی چون [[مهدی بازرگان]]، [[سید رضا زنجانی]] و [[سید محمود طالقانی]] اداره میشد، فعالیت میکرد. در زمان تحصیل در خارج از ایران، او به همراه [[ابراهیم یزدی]]، [[علی شریعتی]] و [[صادق قطبزاده]]، شاخه خارج از کشوری [[نهضت آزادی ایران]] و همچنین [[انجمن اسلامی دانشجویان]] ایران در آمریکا را تأسیس کرد. پس از پیروزی [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]]، او به ایران بازگشت و در دولت بازرگان، مدتی وزارت دفاع را برعهده داشت. او به عنوان یکی از اعضای نهضت آزادی، در [[دوره نخست مجلس شورای اسلامی]] از سوی مردم تهران به نمایندگی انتخاب شد.<ref>{{یادکرد وب | نشانی=https://www.yjc.ir/fa/news/6137495/نگاهی-به-ویژگیهای-علمی-و-شخصیتی-شهید-چمران-عشق-هدف-حیات-و-محرك-زندگی-من-است | عنوان=نگاهی به ویژگیهای علمی و شخصیتی شهید چمران/ عشق هدف حیات و محرک زندگی من است | ناشر=باشگاه خبرنگاران جوان}}</ref>
در جریان [[جنگ ایران و عراق]]، وی یکی از فرماندهان ایران بود. چمران با شروع جنگ، به [[اهواز]] رفت و ستاد جنگهای نامنظم را بنیانگذاری کرد. از دیگر کارهای مهم وی ایجاد هماهنگی بین نیروهای ارتش، سپاه و نیروهای داوطلب مردمی بود که در منطقه حضور داشتند. مصطفی چمران در ۳۱ خرداد ماه ۱۳۶۰ در مسیر [[دهلاویه]]-[[سوسنگرد]] بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پشت سرش در ۴٩ سالگی
== زندگی ==
خط ۱۶۱:
== درگذشت ==
[[File:(Mehdi Chamran and Mostafa Chamran's dead body.jpg|thumb|بوسه [[مهدی چمران]] بر گونه برادرش مصطفی پس از کشتهشدن.]]
چمران دوباره در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ که برای سرکشی، معرفی و توجیه فرمانده جدید محور به جای «ایرج رستمی» به منطقه جنگی [[دهلاویه]] رفته بود، در خط مقدم نبرد، بر اثر اصابت [[ترکش (مهمات)|ترکش]] [[خمپاره]] ۶۰ دشمن از ناحیه پشت سر زخمی شد. کمکهای اوّلیه بر روی او در بیمارستان سوسنگرد انجام گرفت و آمبولانس به [[اهواز]] شتافت ولی پیکر بیجان او به اهواز رسید.<ref>زندگینامه مصطفی چمران. از انتشارات بنیاد چمران</ref> و در همان تاریخ
. آرامگاهش در [[بهشت زهرا]] قرار دارد و
== فیلم ==
|