ناسا: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۳۸:
شاتل فضایی از سه جزء یا بخش ساخته شده‌بود: دو [[موشک سوخت جامد]] برای پرتاب شدن شاتل، [[مخزن خارجی شاتل فضایی|مخزن سوخت خارجی]] که [[سوخت]] را برای پرتاب شدن شاتل حمل می‌کرد و [[مدارگرد]] که [[فضانورد]]ان و بارها را حمل می‌کرد. مخزن سوخت، که از خود مدارگرد بزرگ‌تر است، تنها بخش اصلی بود که نمی‌شد آن را مورد استفاده مجدد قرار داد. مدارگرد شامل سه موتور بود که پشت بدنهٔ شاتل قرار داشت و پهنای هر موتور ۴/۳ متر (۱۴ فوت)، قطر آن ۳/۲ متر (۷/۵ فوت) و وزن آن حدود ۳٬۰۳۹ (۶٬۷۰۰ پوند) بود. این موتورها [[هیدروژن]] و [[اکسیژن]] مایع را می‌سوزاندند که این سوخت به نسبت ۶ به ۱ در [[مخزن خارجی]] ذخیره می‌شد.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = James Schombert|نشانی= http://abyss.uoregon.edu/~js/space/lectures/lec23.html|عنوان= Space Shuttle| ناشر = [[دانشگاه اورگن|University of Oregon]]|تاریخ بازبینی= 11 October 2013|کد زبان=en}}</ref> شاتل‌ها می‌توانستند تا حداکثر ۲۴٬۴۰۰ کیلوگرم (۵۳٬۷۹۳ پوند) بار را حمل کنند<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.astronautix.com/lvs/shuttle.htm|عنوان=Shuttle|ناشر=[[Encyclopedia Astronautica]]|تاریخ بازبینی=11 October 2013|کد زبان=en|نویسنده=|تاریخ=|وبگاه=|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20120313084624/http://www.astronautix.com/lvs/shuttle.htm|تاریخ بایگانی=March 13, 2012}}</ref> و قادر بودند در ارتفاع ۱۸۵–۶۴۳ کیلومتری (۱۱۵–۴۰۰ مایل) قرار بگیرند.<ref name=":12">{{یادکرد وب|عنوان=NASA - Shuttle Basics|نشانی=https://www.nasa.gov/returntoflight/system/system_STS.html|وبگاه=www.nasa.gov|بازبینی=2019-04-26|کد زبان=en|نام=Jim|نام خانوادگی=Wilson}}</ref> مأموریت‌ها در ۵ تا ۱۷ روز انجام می‌گرفت و خدمه هر مأموریت بین ۲ تا ۸ فضانورد بود.<ref name=":12"/>
[[پرونده:Astronaut Mae Jemison Working in Spacelab-J (7544385084).jpg|بندانگشتی|[[می جمیسون]] در حال کار در [[آزمایشگاه فضایی]] در سال ۱۹۹۲. آزمایشگاه فضایی از اصلی‌ترین همکاری‌های ناسا با آژانس فضایی اروپا بود.]]
در سال ۱۹۷۳، پیش‌بینی ناسا بر آن بود که به ۶ گردونه نیاز دارد. در آن زمان، [[آژانس فضایی اروپا]] یک گردونه به ناسا هدیه کرد و در عوض از ناسا خواست که به دانشمندان خود (سازمان فضایی اروپا) فرصت دهد تا در مراسم افتتاحیه با شاتل پرواز کنند. شاتل فضایی در ۲۰ مأموریت (۱۹۸۳–۱۹۹۸) [[آزمایشگاه فضایی]]، که با همکاری آژانس فضایی اروپا ساخته شده بود، را حمل می‌کرد. آزمایشگاه فضایی برای پرواز مداری مستقل طراحی نشده بود، اما در انبار شاتل باقی ماند و فضانوردان از راه یک [[هوابند]] به آن دسترسی داشتند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ={{جا:تاریخ}}|وبگاه=Encyclopedia Astronautica|نشانی=http://www.astronautix.com/craft/spacelab.htm|عنوان=Spacelab|پیوند بایگانی=https://web.archive.org/web/20111011094958/http://astronautix.com/craft/spacelab.htm|تاریخ بایگانی=۱۱ اکتبر ۲۰۱۱}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=David M. Harland|نشانی=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/557524/Spacelab|عنوان=spacelab|ناشر=[[دانشنامه بریتانیکا|Encyclopedia Britannica]]|تاریخ بازبینی=11 October 2013|کد زبان=en}}</ref> در ۱۸ ژوئن ۱۹۸۳، [[سالی راید]] به‌عنوان نخستین فضانورد زن آمریکایی حاضر در فضا،آمریکایی، با [[شاتل چلنجر]] و در مأموریت [[اس‌تی‌اس-۷]] به فضا رفت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Sally Ride: First American Woman in Space|نشانی=https://www.space.com/16756-sally-ride-biography.html|وبگاه=Space.com|بازبینی=2019-04-26|کد زبان=en|نام=Kim Ann Zimmermann 2018-01-19T02:02:00Z|نام خانوادگی=Spaceflight}}</ref> یکی دیگر از مجموعه مأموریت‌های شاتل، [[اس‌تی‌اس-۳۱|پرتاب]] و سپس [[اس‌تی‌اس-۶۱|تعمیر موفق]] مشکلات [[نور]]<nowiki/>ی [[تلسکوپ فضایی هابل]] در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۳ بود.<ref name="AstroHST">[http://www.astronautix.com/craft/hst.htm Encyclopedia Astronautica, HST] {{webarchive|url=https://www.webcitation.org/611et9ZyN?url=http://www.astronautix.com/craft/hst.htm|date=August 18, 2011}}. Retrieved April 26, 2019</ref><ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/solar/hstr93.html|عنوان=Hubble Telescope Repair|ناشر=[[دانشگاه ایالتی جورجیا|Georgia State University]]|تاریخ بازبینی=11 October 2013|کد زبان=en}}</ref>
 
در ژوئیهٔ ۱۹۹۲، ناسا و [[سازمان فضایی فدرال روسیه]] نخستین بار بر سر [[اتصال و پهلوگیری فضاپیما|اتصال]] شاتل فضایی و [[ایستگاه فضایی میر]] به توافق رسیدند. هدف این برنامه تقویت همکاری ناسا و سازمان فضایی اروپا و به اشتراک‌گذاری تجربیات پروازهای طولانی‌مدت میان [[روسیه]] و [[ایالات متحدهٔ آمریکا]] بود. نخستین پرتاب [[برنامه شاتل–میر|برنامهٔ شاتل–میر]] در سال ۱۹۹۵ انجام‌شد. فضانوردان ناسا در طول این برنامه بیش از ۱٬۰۰۰ روز در فضا به سر بردند. در این برنامه، یکباری وسیلهدیگر آمریکایییک باریفضاپیمای دیگرآمریکایی در کنار ابزاریایستگاهی روسی پهلو گرفت؛<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.gctc.su/main.php?id=931|عنوان=The program Mir – Space SHUTTLE and Mir - NASA|ناشر=[[مرکز آموزش فضانوردان گاگارین|Yuri Gagarin Cosmonaut Training Center]]|تاریخ بازبینی=11 October 2013|کد زبان=en}}</ref> این همکاری میان ایالات متحده و روسیه در ساخت [[ایستگاه فضایی بین‌المللی|بزرگترین ایستگاه فضایی]] هم ادامه‌یافت. اهمیت این همکاری زمانی آشکار شد که ناسا در هنگام دوره سه‌ساله زمین‌گیرشدن ناوگان شاتل پس از [[فاجعه شاتل فضایی کلمبیا|فاجعه شاتل فضایی ''کلمبیا'']] در سال ۲۰۰۳، از موشک‌های ساخت روسیه برای خدمت‌رسانی به ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=NASA Astronauts Will Still Ride Russian Rockets After US Craft Arrive|نشانی=https://www.space.com/42781-nasa-astronauts-will-ride-soyuz-spacecraft.html|وبگاه=Space.com|بازبینی=2019-04-26|کد زبان=en|نام=Elizabeth Howell 2018-12-25T12:40:36Z Human|نام خانوادگی=Spaceflight}}</ref>
 
در ۲۸ ژانویهٔ ۱۹۸۶، [[انفجار فضاپیمای چلنجر|فضاپیمای ''چلنجر'']] برای دهمین بار به [[فضا]] پرتاب‌شد و ۷۳ ثانیه پس از پرتاب، منفجر شد و ۷ فضانورد آن جان باختند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = Elizabeth Howell|نشانی= http://www.space.com/18084-space-shuttle-challenger.html|عنوان=Challenger: Shuttle Disaster That Changed NASA | ناشر = [[اسپیس.کام|Space.com]]|تاریخ = 16 October 2013|تاریخ بازبینی= 10 October 2013|کد زبان=en}}</ref> در ۱ فوریهٔ ۲۰۰۳ نیز شاتل فضایی ''کلمبیا'' که در حال بازگشت به زمین بود، در [[جو زمین]] منفجر شد و ۷ فضانورد آن جان باختند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = Dave Dooling|نشانی= http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1494444/Columbia-disaster|عنوان= Columbia disaster | ناشر = [[دانشنامه بریتانیکا|Encyclopedia Britannica]]|تاریخ بازبینی= 10 October 2013|کد زبان=en}}</ref> ضرراز دست رفتن نخستین فاجعهفضاپیما با ساخت [[فضاپیمای اندور|فضاپیمای ''اندور'']] از قطعات باقی‌مانده آن تا حدودی جبران شد، اما ناسا فضاپیمای دیگری برای جبران [[اس‌تی‌اس-۱۰۷|دومین فاجعهفضاپیمای ازدست‌رفته]] نساخت.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Shuttle delays endanger space station |نشانی=https://usatoday30.usatoday.com/tech/science/space/2008-01-07-nasawoes_N.htm|وبگاه=usatoday30.usatoday.com|بازبینی=2019-04-26}}</ref> برنامه شاتل فضایی ناسا در کل شامل ۱۳۵ پرواز فضایی بود که آخرین آن [[اس‌تی‌اس-۱۳۵]] با [[فضاپیمای آتلانتیس|شاتل فضایی ''آتلانتیس'']] بود که در ۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۱ از [[مرکز فضایی کندی]] به فضا پرتاب شده و در ۲۱ ژوئیه با موفقیت فرود آمد. این برنامه ۳۰ سال طول کشید و بیش از ۳۰۰ فضانورد در آن به فضا رفتند.<ref name="shuttle"/><ref name=20110708radio>{{cite web|url=http://khitschicago.radio.com/2011/07/08/nasas-last-space-shuttle-flight-lifts-off-from-cape-canaveral/|title=NASA's Last Space Shuttle Flight Lifts Off From Cape Canaveral|date=July 8, 2011|publisher=KHITS Chicago|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110714034602/http://khitschicago.radio.com/2011/07/08/nasas-last-space-shuttle-flight-lifts-off-from-cape-canaveral/|archivedate=July 14, 2011}}</ref>
 
==== ایستگاه فضایی بین‌المللی (۱۹۹۸–اکنون) ====