ایلات خمسه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۳:
اتحادیه ایلی یا بزرگ ایل، از اتحاد چند ایل و طایفه بزرگ تشکیل می‌شد که و از لحاظ گستردگی همانند یک دولت کوچک در ایران عمل می‌کرد که توسط ایلخانی و ایل‌بیگی اداره می‌شد، نمونه دیگر اینگونه اتحادیه، ایل [[ ترک]] فارس و عرب است است که مانند بسیاری از اتحادیه‌های ایلی متأخر ایران مخلوطی از قبیله‌هایی با ریشه‌های قومی گوناگون است.ایلات خمسه از حیث زبان و نژاد متفاوت‌اند. ایل باصری، فارسی زبان و ایرانی هستند. ایلات بهارلو، اینانلو و نفر؛ ترک زبان و منشأ ترکی دارند. ایل عرب، نیز عرب زبان و عرب نژاد است. میرزا حسن فسایی، به تفصیل دربارهٔ ایلات خمسه (اینالو، باصری، بهارلو، عرب و نفر) در فارسنامه، سخن گفته است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=فسایی |نام=میرزا حسن |کتاب=فارسنامه ناصری جلد دوم| ناشر= |سال= صص ۱۵۸۵ و ۱۵۷۳|شابک=}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=دومورینی |نام= |کتاب=عشایر فارس | ناشر= |سال= صص ۳۸ و ۳۳|شابک=}}</ref>
در واقع جمع این ایلات اتحادیه‌ای است سیاسی که دولت مرکزی در برابر نفوذ
عشایر خمسه بر خلاف قشقائی‌ها که هیچ‌گاه عادت چادرنشینی و کوچ کردن خود را ترک نکرده‌اند بیشتر آنها به استثنای تعداد کمی که هنوز در واحدهای کوچک کوچ می‌کنند در نقاط مختلف استان فارس به خصوص شهرهای [[شیراز]]،قره بلاغ، [[داراب]] [[قادرآباد]]،[[پاسارگاد]]،[[صفاشهر]]، [[آباده]]،[[ارسنجان]]،[[نیریز]]،[[بوانات]]، [[لار]]، [[سعادت شهر]]، [[فسا]]، [[استهبان]]،[[حاجی آباد]]،[[دبیران]]، [[مرودشت]] و [[جهرم]] و [[خرامه (مهرآباد ، معزآباد جابری.هلال آباد .کوخیاره)]]ساکن شده‌اند
| |||