تئوری پلاستیسیته: تفاوت میان نسخه‌ها

تئوری پلاستیسیته کلاسیک، در مطالعه مواد در اواخر قرن 19 رشد پیدا کرد، برای موادی که علاوه بر تغییر شکل الاستیک، بعد از رسیدن به تنش تسلیم، تغییر شکل پلاستیک دارند. در فلزات و مواد کریستالی، این تغییر شکل به دلیل جابجایی نابجایی های ساختار کریستال اتفاق می افتد.<supref>[1]{{Cite journal|date=2007-12-01|title=Donald, Sir James Bell, (13 Oct. 1879–4 Dec. 1971), JP (Auckland, NZ); Managing Director, A. B. Donald Ltd, Auckland, NZ, and subsidiary Cos since 1900|url=http://dx.doi.org/10.1093/ww/9780199540884.013.u153959|journal=Who Was Who|publisher=Oxford University Press}}</supref>

تئوری پلاستیسیته یکنواخت، رفتار ماده و تغییر شکل پلاستیک آن را در هنگام بارگذاری یکنواخت توضیح می دهد.<supref>[2]{{یادکرد وب|عنوان=ScienceDirect.com {{!}} Science, health and medical journals, full text articles and books.|نشانی=https://www.sciencedirect.com/|وبگاه=www.sciencedirect.com|بازبینی=2019-06-25}}</supref>​

ویژگی خاک رس که به آن اجازه می‌دهد شکل بدون گسیختگی هنگام اعمال زور به آن تغییر شکل دهد. ویژگی‌های خاک رس پاتر را نمی‌توان با هر آزمایش علمی قابل تکرار اندازه‌گیری کرد. بنابراین ارزیابی آن ذهنی است..<supref>[3]{{یادکرد وب|عنوان=ScienceDirect.com {{!}} Science, health and medical journals, full text articles and books.|نشانی=https://www.sciencedirect.com/|وبگاه=www.sciencedirect.com|بازبینی=2019-06-25}}</supref>

پلاستیسیته، توانایی جامدات خاص به جریان یا تغییر شکل به طور دائم زمانی که در معرض تنش‌های حد واسط بین آن تولید تغییر شکل موقتی، یا رفتار الاستیک، و آن‌هایی که منجر به شکست مواد یا گسیختگی می‌شوند.پلاستیسیته، یک جامد را تحت عمل نیروهای خارجی قرار می‌دهد تا تغییر شکل دایمی بدون گسیختگی انجام شود. الاستیسیته در مقایسه، یک جامد را قادر می‌سازد تا پس از حذف بار به شکل اصلی خود برگردد. تغییر شکل پلاستیک در بسیاری از فرایندهای تشکیل فلز (غلتیدن، فشار، جعل) و در فرآیندهای زمین‌شناسی (تخته سنگی و جریان سنگ در زمین تحت فشار بسیار بالا و در دماهای بالا) رخ می‌دهد.<supref>[4]{{Cite journal|date=1998-05-06|title=Encyclopedia|url=http://dx.doi.org/10.1001/jama.279.17.1409-jbk0506-6-1|journal=JAMA|volume=279|issue=17|pages=1409|doi=10.1001/jama.279.17.1409-jbk0506-6-1|issn=0098-7484}}</supref>

تئوری‌های پلاستیسیته معمول برای تغییر شکل‌های کوچک با پلاستیسیته کامل یا پلاستیسیته سخت‌شوندگی، بر اساس قواعد زیر، توسط Ilyushin و Hencky تعریف شده‌اند<ref>{{Cite journal|last=Clayton Honigmann|first=Lynne|date=2003-05|title=Online access for everyone via ScienceDirect|url=http://dx.doi.org/10.1016/s0749-6419(02)00069-4|journal=International Journal of Plasticity|volume=19|issue=5|pages=561–563|doi=10.1016/s0749-6419(02)00069-4|issn=0749-6419}}</ref>^[5]:

== منابع ==