منارجنبان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: امیرعبدالله⟸امیر عبدالله، شده‌اندتاریخی⟸شده‌اند تاریخی، عموعبدالله⟸عمو عبدالله
خط ۱۳:
| بخش =
| نام محلی =
| نام‌های دیگر =آرامگاه شیخ امیرعبداللهامیر عبدالله
| نام‌های قدیمی =
| نوع بنا =
خط ۳۹:
== منارجنبان ==
[[پرونده:Hoeltzer24.jpg|بندانگشتی|چپ|عکسی از منار جنبان از [[ارنست هولتسر]] ۱۸۷۳]]
در ایران برخی [[مناره]]‌ها قابلیت تکان خوردن را دارند که به اصطلاح به آن‌ها '''منارجُنبان''' می‌گویند. از معروفترین منارجنبان‌های ایران یکی در اصفهان و دیگری در شهرستان اردکان و در بخش خرانق واقع شده‌اندتاریخیشده‌اند تاریخی که بر فراز سنگ عمو عبدالله نوشته شده‌است سال ۷۱۶ هجری را نشان می‌دهد که در دوره سلطان محمد خدابنده الجایتو ایلخان مسلمان است.[۲]
[[مسجد جامع نیشابور (شهر کهن)]] نیز منارهای جنبان داشته‌است.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی = حاکم نیشابوری | نام = ابوعبدالله | پیوند نویسنده = ابوعبدالله حاکم نیشابوری | عنوان = [[تاریخ النیسابوریین]] | ترجمه = محمدحسین خلیفه نیشابوری | سال = ۱۳۷۵| ناشر = انتشارات آگه |مکان = تهران | شابک =۹۶۴۴۱۶۰۲۰۷ | صفحه = ۲۱۷–۸|}}</ref> [[ابوعبدالله حاکم]] دربارهٔ منارهای جنبان [[مسجد جامع نیشابور (شهر کهن)]] نوشته‌است:
{{نقل قول| خمار تکین… مناری رفع کرد و صیتِ آن دو منار [پیشینِ ساختهٔ [[عبدالله طاهر]]] را دفع کرد، چنانچ در دنیا ارفع از آن و اعجب و آراسته‌تر و پیراسته‌تر و دایرتر منار در هیج دیار هیچ نجّار ندید. از فوق عالیِ بامِ جامع تا سرِ منار نود و چار ذراع بود؛ و اجرت استادان بی‌مزدور خرجِ عمارت دوهزار مثقال طلا مقرر کرده بودند و به هندسه چنان ترتیب کرده بودند که چون باد آمد فراخورد قوّهٔ باد آن منار حرکت کردی اما نیفتادی و هیچ خشتی و جزئی از آن وی فاسد نشدی.}}
خط ۴۷:
در گذشته منارجنبان از شهر جدا و در دهکده‌ای به نام «[[کارلادان]]» قرار داشت؛ ولی امروزه این محل و بنا جزو اصفهان است و در نزدیکی محلی به نام [[نصرآباد]] قرار دارد. این ساختمان با کاشی‌های لاجوردی رنگ به شکل ستاره چهارپر و اشکال دیگری به شکل کثیرالاضلاع فیروزه‌ای رنگ زینت یافته‌است.
 
این بنا به صورت یک بقعه و دو مناره‌است که بر روی مزار [[عمو عبدالله کارلادانی]] (عموعبداللهعمو عبدالله بن محمود صقلابی)<ref>نظری به ایران و خلیج فارس. اسمعیل نوری زاده بوشهری. چاپ احتمالاً حدود سال ۱۳۲۴ خورشیدی.</ref> از پارسایان نامآور سده هشتم هجری بنا شده و سنگ قبر آن مورخ به سال ۷۱۶ هجری، هم‌زمان با اواخر پادشاهی [[محمد خدابنده الجایتو]]، ایلخان مسلمان مغول است.
 
== ویژگی‌های بنا ==