'''شیرین‌بیان''' {{نام علمی|Glycyrrhiza glabra}}، که به [[فارسی]] مَهْک گفته می‌شود. همچنین در گویش اصفهان و طب سنتی قدیم به مجو (mej-jo) نیز شهرت دارد. همچنین درفرهنگ انگلیسی لیکورایس (lilorice) نام دارد. گیاهی خودرو از تیرهٔ سبزی‌آساها، بومی جنوب [[اروپا]]، شمال [[آفریقا]] و نواحی معتدل [[آسیا]] ست. در اکثر نقاط [[ایران]] خصوصاً در شهرستان خاتم [[مروست]] و نواحی شرقی و شمال شرقی و همچنین [[آذربایجان]]، سلسله جبال بختیاری و شهرستان [[اقلید]] به فراوانی می‌روید. برگ‌های آن مرکب است و از ۴ تا ۷ زوج برگ به اضافهٔ یک برگچهٔ انتهایی تشکیل یافته‌است که به سبب ترشح شیره، چسبنده‌اند. گلهایش مایل به آبی و میوه‌اش شامل ۵ تا ۶ دانهٔ مایل به قهوه‌ای است. ریشه و [[ساقهٔ زیرزمینی]] آن مصرف دارویی دارد.<ref>فرهنگ معین</ref> ریشه‌ها و ریزومهای این گیاه دارای پوستی قهوه‌ای‌رنگ یا سیاه و مغز زردرنگ است.
