ماده‌باوری تاریخی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
توصیف اندیشه های مارکس |
||
خط ۲:
{{بهبود منبع}}
'''ماده‌گرایی تاریخی''' یا '''ماتریالیسم تاریخی''' یعنی درک و تحول و برخورد ماتریالیستی و دیالکتیکی با جامعه و تاریخ بشری؛ ماتریالیسم تاریخی بخش جدایی‌ناپذیر از [[فلسفه مارکس]] است. كارل ماركس (1818-1880) يكي از برزگترین متفکران قرون نوزدهم و بیستم در دوران اوج رونق فلسفه هگل، فعالیت علمی خویش را در دانشگاه برلین آغاز کرد و در تکوین شخصیت علیم او، دو دسته افکار، یکی اندیشه های هگل که زیرنبای فلسفه او ، دو دسته افکار، یکی اندیشه های هگل که زیر بنای فلسفه و آثار او را تشکیل داده است و دیگری اندیشه های هگلیان جوان که علی رغم وفاداری به سنت هگلی به بسیاری از جوانب نظام فلسفی او انتقاد داشند، تآثیر گذار بود. ماتریالیسم تاریخی علمی است که عام‌ترین و بنیادین‌ترین قوانین مربوط به [[فرگشت]] جامعهٔ انسانی و راه‌های دگرگونی آن را بیان می‌کند؛ در حقیقت بیانِ [[دیالکتیک]]ی [[ماتریالیسم]] در زندگی اجتماعی، و بعبارتی همان چگونگیِ فرگشتِ تاریخِ جامعه است.
واقعیت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی یا تاریخی دارای پیچیدگی نامحدودی است. برای بدست آوردن واقعیتی اینچنین متغیر و پیچیده، فقط می‌توان از ساده کردن آن توسط یک شِما (طرح کلی) استفاده کرد؛ و اگر این کار به‌طور کامل پاسخگو نبود، باید دینامیک محرک آن را فهمید. این همان کاریست که [[مارکس]] بوسیلهٔ تئوری ماتریالیسم تاریخی‌اش انجام داد: فهم‌پذیر ساختن توسعهٔ تاریخی بشر بدون اینکه در دام ساده انگاری بیفتد. مِتُد (روش) مارکس آنچنان که وی آنها را تعریف می‌کند، وسیله‌ای برای فهم بهتر است. اصول جزمی ای نیست برای از برداشتن و به کار بستن بدون تطبیق دادن با وضعیت مشخص.
| |||