* سرود (مذهبی) بزرگ در [[نامه به فیلیپیان|فیلیپیان]] ۲، در کنار [[کولسیان]] ۱؛۲۴، توأمان میشوند تا مدعی گردند که عیسی مسیح خودِ رنج را جبران میکند. باورمندان فراخوانده شدهاند تا با تقلید گفتارها، کردارها، و پندارهای نیک او در آن سهیم باشند. تمام آموزههای عهد جدید در باب رنج همه بر زمینه هبوط بشر و قدرت رستگاریبخش ممکن برای صلیبیان (عیسویان) قرار گرفته و پیرامون آن بازمیگردد.<ref name="Brian Han Gregg2">{{cite book|last1=Gregg|first1=Brian Han|title=What Does the Bible Say About Suffering?|date=2016|publisher=IVP Academic|location=Downer's Grove, Illinois|isbn=978-0-8308-5145-4}}</ref>{{rp|160,161}}
تئودیسه یهودی در پرتوی هولوکاست تجدید نظر پردامنه ایگستردهای را تجربه میکند در حالی که همچنان بر تفاوت میان پرسپکتیورپرسپکتیو انسانی و الهی ازنسبت به شر تصریح میکند. تئودیسه یهودی، در طبیعت خود خلقت و محدودیتهای داتی در ظرفیت ماده برای کامل شدن، ریشهدار باقی میماند؛ عملکنشِ از روی اختیاراختیار، شاملدربرگیرنده پتانسیل برای تکمیل،کمال، از روی کوشش فردی میشود و شر را در دستان انسان قرار میدهد.<ref name="Oliver Leaman">{{cite book|last1=Leaman|first1=Oliver|title=Evil and Suffering in Jewish Philosophy|date=1995|publisher=Cambridge University Press|location=New York|isbn=978-0-521-41724-2}}</ref>{{rp|70}}
در سفر پیدایش انجیل عبری، [[سفر پیدایش]]، با به تصویر کشیدن شر به عنوان آنچه که در نتیجه انتخاب انسان به خلقت وارد میشود، میگوید خلقت خدا «خیر» است.<ref name="Jacob H. Friesenhahn">{{cite book|last1=Friesenhahn|first1=Jacob H.|title=The Trinity and Theodicy: The Trinitarian Theology of von Balthasar and the Problem of Evil|date=2016|publisher=Routledge|location=New York|isbn=978-1-4094-0801-7}}</ref>{{rp|Chapter 4}} کتاب یعقوب «به دنبال بسط ادراک از عدالت الهی است … فرای کیفر صرف، تا شامل سیستمی از فرمانروایی الهی شود [که نشان میدهد] شاه حق آزمودن فواداری [شخص] زیرفرمان خود را دارد… [یعقوب] دکترین خشک [سفت و سخت] و بیشازحد سادهگرایانه کیفر [عقوبت] را با نسبت دادن رنج به گناه و مجازات [تنبیه] تصحیح میکند.»<ref name="Grace Ko">{{cite book|last1=Ko|first1=Grace|title=Theodicy in Habakkuk|date=2014|publisher=Paternoster|location=United Kingdom}}</ref>{{rp|Chapter 3:Job}} محقق انجیل عبری ماروین ای. سوینی<ref (group="پانویس">Marvin A. Sweeney)</ref> میگوید «... خوانشی یکپارچه از [اشعیا] این سؤال تئودیسه را در خط مقدم قرار میدهد… [با] سه بعد عمده از سؤال: تطبیقتداعی یهوه با فاتح [یا تسخیرگر]، حکم یهوه بر قضاوت علیه اسرائیل بدون ممکن بودن توبه، و شکست برنامه یهوه جهت دریافته شدن با آمدنرسید به پایان کتاب.»<ref name="Tod Linafelt">{{cite book|editor1-last=Linafelt|editor1-first=Tod|title=Strange Fire: Reading the Bible After the Holocaust|date=2000|publisher=New York University Press|isbn=978-0-8147-5165-7|chapter=Isaiah and Theodicy after the Shoah}}</ref>{{rp|209}} حزقیال و ارمیا با مفهوم مسئولیت اخلاقی شخصی و درک کردن عدالت در جهانی تحت حکومت الهی مواجهروبرو میشوند.<ref>{{cite book|last1=Blenkinsopp|first1=Joseph|title=Ezekiel|date=1990|publisher=John Knox Press|location=Louisville|isbn=978-0-8042-3118-3}}</ref>{{rp|82}} «تئودیسه در پیامبران فرعی نسبت به آنچه در اشعیا، ارمیا و حزقیال استهست تفاوت کمی میکند.»<ref name="Paul L. Redditt">{{cite book|last1=Schart|first1=Aaron|editor1-last=Redditt|editor1-first=Paul L.|title=Thematic Threads in the Book of the Twelve|date=2003|publisher=De Gruyter|location=New York|isbn=978-3-11-017594-3}}</ref> در [[مزامیر]] جنبههای شخصی تریشخصیتری از تئودیسه مورد بحث قرار میگیرند، همچون مزامیر ۷۲ که با تقلای درونی ایجادشده توسط رنج مواجه میگردد.<ref name="Grace Ko2">{{cite book|last1=Ko|first1=Grace|title=Theodicy in Habakkuk|date=2014|publisher=Paternoster|location=United Kingdom}}</ref> تئودیسه در انجیل عبری تقریباً به طرز جهان شمولی به زمان آیندهآینده، آن هنگامیهنگام که خدا همه چیز را احیا میکند و «فرای نگرانیهای حال تاریخی به جهت قرارنهادن رستگاریای [[فرجامشناسی|فرجامشناختی]]» مینگرد.<ref name="Paul L. Redditt2">{{cite book|last1=Schart|first1=Aaron|editor1-last=Redditt|editor1-first=Paul L.|title=Thematic Threads in the Book of the Twelve|date=2003|publisher=De Gruyter|location=New York|isbn=978-3-11-017594-3}}</ref>{{rp|137}}
در کتاب مقدس،عهدین، تمام خصیصههایخصیصهپردازی ها نسبت به شر و رنج، «خداوندی که اعلی تربزرگتر از رنج است [کسیآن کس که] قدرتمند است، خلاق است و به مخلوقاتش متعهد [یا مقید] است [کسی که] همیشه کلام آخر را دارد.»، این را نشانآشکار میدهندمیکنند. تعهد خداوند به خیر اعلی در تمامی موارد مفروض گرفته شدهاند.<ref name="Brian Han Gregg3">{{cite book|last1=Gregg|first1=Brian Han|title=What Does the Bible Say About Suffering?|date=2016|publisher=IVP Academic|location=Downer's Grove, Illinois|isbn=978-0-8308-5145-4}}</ref>{{rp|162,168}}
==== رورروز داوری (قیامت) ====
روایت ویتگنشتاینی-تومیتی<ref group="پانویس">Wittgenstinian-Thomistic</ref> جان جوزف هالدان<ref group="پانویس">John Joseph Haldane</ref> از فرمولاسیون مفهوم (یاتکوین اندیشه کلی)<ref>{{cite book|last1=Haldane|first1=J.J.|title=Atheism and Theism|date=2003|publisher=Blackwell Publishing|isbn=978-0-631-23259-9|pages=102–05|edition=Second}}</ref> و مشاهده [[مارتین هایدگر]] از گذرایی طبیعت''طبعیت'' پرتاب''پرتابشده''<ref شده (group="پانویس">thrown nature)</ref> زمانمندی<ref>{{cite book|last1=Heidegger|first1=Martin|title=Being and Time|origyear=1962|year=2003|publisher=Blackwell|isbn=978-0-631-19770-6|pages=426–27 (H 374) 458–72 (H 406–21)}}</ref> حاکی از این مفهوم را میرسانداست که عمل خلقت از جداوندخداوند و عمل داوری از خداوندخداوند، یک عملندعمل هستند. متعاقباً باور بر این است که نکوهش شر از جانب خداوند در دنیای مخلوقش اجرا و ابراز میشود؛ داوری ایداوریای که غغیر قابل توفق است به سبب اراده تماماً قدرتمند خداوند؛خداوند، داوریغیر قابل توقیف است؛ ایداوریای دائم و ابدی که در [[روز داوری]] (رستاخیر) به دیگر مردم اعلان و مخابره میشود. در این تبیین، نکوهش شر توسط خدا، به عنوانصورت داوریچیزی ایکه داوریای نیک اعلاممیباشد، بازنمود میشود.
==== تئودیسه ایرنئوسی ====
تئودیسه ایرنئوسی، توسط ایرنئوس (2nd century CE–c. ۲۰۲) قرارگذاشتهپیش شدهاست،گزارده شده است، و توسط [[جان هیک]] بازاز فرمولهنو فرمول بندی شدهاست. این راتئودیسه دربر نظراین داردموضع میباشد که، اگر که آدمهیچ شر و رنجی در جهان وجود نداشته باشد، آدمی نمیتواند به نیکویی اخلاقی یا عشق برای خداوند نائل شود اگر که هیچ شر و رنجی در جهان وجود نداشت. شر روح-پرورروحپرور است و آدمآدمی را حقیقتاً احلاقیاخلاقی و به خدا نزدیک میگرداند. خدا یک فاصله معرفتشناختی را ایجاد کرده (به طوری که خدا بهطور آنی شناختنی نیست) تا که ما بتوانیم برای شناخت او تقلا کنیم و با انجام ایناین،حقیقتاً حقیقتاًنیکو نیکشویم. [خیر، خوب]به شویم.سه دلیل اصلی، شر اسبابی است به خیر به سه دلیل اصلی:
# ''اسباب دانش'' ''-''– گرسنگی به درد منجر میشود، و سبب میلی برای تغذیه می شومیگردد. دانش از درددرد، انسانها را به دنبال کمک به دیگرانِدیگرانی که در درد هستند برمیانگیزد.
# ''شخصیت سازی'' -– شر فرصتی را برای رشد اخلاقی نثارپیشکش میکند. «هیچ وقت هنر نیکویی را در جهانی که به عنوان بهشتی لدت جویانلذتجویانه طراحی شده بود نمی٬آخوتیمنمیآموختیم» (''ریچارد سوینبرن'')
# ''محیط پیشبینیپدیرپیشبینیپذیر'' -– دنیا به دنباله ایدنبالهای از قوانین طبیعی اجرا میشود. اینها مستقل از هر ساکنی از جهان هستند. شر طبیعی فقط وقتی رخ میدهد که این قوانین طبیعی با نیازهای درک شده ما در تصادم باشند. این به هیچ طریقی غیراخلاقی نیست.
==== تئودیسه آگوستینی ====
|