تخارها: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷:
در میانههای سدۀ دوم پیش از میلاد تخارها بر اثر تهاجمات [[هونها]] ناگزیر به نواحی غربیتر کوچ کردند. منابع چینی در شرح این رویداد از دو قوم [[یوئهچی]] و [[ووسون]] نام بردهاند که از برابر هونها گریخته، و به نواحی [[فرغانه]] راندهاند و اندکی پس از ۱۶۰ ق.م. از [[سیحون]] (سیردریا) گذشتند و به قلمرو [[دولت یونانی باختر|دولت یونانیِ باختر]] سرازیر شدند.<ref>بیوار (A. D. H. Bivar)، تاریخ سرزمینهای خاوری ایران (The History of Eastern Iran)، ص. ۱۲۲</ref><ref>[[ریچارد نلسون فرای]] (Richard Nelson Frye)، ویراستار: [[احسان یارشاطر]]، تاریخ ایران کمبریج (The Cambridge History of Iran)، جلد سوم، لندن ۱۹۸۸، ، ص. ۱۸۱</ref> و میان سالهای ۱۴۰ تا ۱۳۰ ق.م. دولت یونانی باختر را برانداختند.<ref>گروسه (R. Grousset)، شاهنشاهی استپها (L’Empire des steppes)٬ پاریس٬ ۱۹۴۸</ref> [[استرابون]] از مردمی چادرنشین به نام «تخاروی (Tokharoi)» یاد کرده است که در این تهاجم شرکت داشتهاند. با برافتادن دولت یونانی باختر، این قبایل بیابانگرد [[شاهنشاهی کوشان|دولت کوشانیان]] را بنیاد نهادند و پس از آن، تاریخ تخاریان و زیستگاه جدیدشان، یعنی تخارستان با تاریخ این دولت درآمیخت.<ref>رقیه بهزادی، قومهای کهن در آسیای مرکزی و فلات ایران، تهران، ۱۳۷۳ ش، ص. ۹</ref>
با انقراض کوشانیان به دست [[شاپور اول]] ساسانی (۲۴۰-۲۷۰ میلادی) قلمرو آنان و از آن میان تخارستان بر قلمرو [[ساسانیان]] افزوده شد.<ref>گیرشمن (R. Ghirshman)، ایران (Iran)، لندن، ۱۹۶۱، ص. ۲۹۲</ref> بنابر سنگنوشتۀ شاپور اول ساسانی در [[
تخارستان در سال ۳۲ هجری قمری/۶۵۲ میلادی توسط سپاهیان [[عبدالله بن عامر بن کریز]] به جنگ و صلح گشوده، و بر قلمرو مسلمانان تازی افزوده شد.<ref>احمد بلاذری، فتوح البلدان، به کوشش عبدالله انیس طباع و عمر انیس طباع، بیروت، ۱۴۰۷ ه.ق./۱۹۸۷ م.، صص. ۵۷۱-۵۷۴</ref>
|