معرق‌کاری: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ←منابع |
Freshman404 (بحث | مشارکت‌ها) جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند دیوارنگاری به متن |
||
خط ۵۴:
پاره‌چین‌سازی در ایران از صده ۶ هجری و دوره [[سلجوقیان]] با ساخت [[کاشی معرق]] پیشرفت کرد و در سده هشتم کامل‌تر و ظریف‌تر شد. در سده نهم و دهم هجری نیز رشد بسیار زیادی کرد. شهرهای اصلی پاره‌چین‌سازی در این دوره [[اصفهان]]، [[یزد]]، [[کاشان]]، [[هرات]]، [[سمرقند]] و [[آران و بیدگل]] بودند.
هنر موزائیک از دیرزمان شناخته شده بود و تا به امروز نیز کاربرد دارد. در [[میانرودان]] و [[مصر]] باستان نوعی موزائیک در اندازه‌های کوچک و برای مصارف تزئینی و زینتی ساخته می‌شد ولی رومیان آن را چون یک قالب هنری همپایهٔ [[دیوارنگاری]] به کار می‌بردند. صنعت موزاییک‌سازی توسط هنرمندان صدر مسیحیت ادامه یافت و در اوایل قرون وسطی به خصوص در قلمرو امپراتوران بیزانسی به اوج شکوفایی خود رسید. (مثلاً موزاییک‌های [[کلیسای سان وتیله]] در راونا)
در [[دائرةالمعارف هنر]] (نوشته [[رویین پاکباز]])، در تعریف [[پاره‌چین]] چنین آمده‌است: پاره‌چین (موزائیک Mosaic) طرح پیک نما یا انتزاعی ساخته شده از قطعات سنگ، شیشه، سفال، چوب رنگین بر روی دیوار، سقف، زمین و غیره‌است.
| |||