یولیا کاتارینا ایسبروکر: تفاوت میان نسخه‌ها

| زمینه فعالیت = زبان بین المللیبین‌المللی اسپرانتو

| تاریخ تولد = 22۲۲ سپتامبر 1887۱۸۸۷

| والدین =

| تاریخ مرگ = 14۱۴ ژانویهژانویهٔ ی 1971۱۹۷۱

|بنیانگذار = خانه یخانهٔ اسپرانتو، اتحادیه یاتحادیهٔ جهانی

| سال‌های نویسندگی =

| تأثیرپذیرفته از =

| وب‌گاهوبگاه =

| imdb_id =

| جوایز آفی =

| جایزه اریل =

| جوایز بافتا =

| جوایز سزار =

| جوایز امی =

| filmfareawards =

| جوایز جمینای =

| جوایز گویا =

| جوایز گرمی =

| جوایز ایفتا =

| جوایز لورنس الیور =

| naacpimageawards =

| جوایز فیلم ملی =

| جوایز ساگه =

| جوایز حافظ =

| جوایز =

'''یولیا کاتارینا ایسبروکر''' [isbrüker]، که نام کاملش '''یولیا کاتارینا ایسبروکر-دیرکسِن ISBRÜCKER-DIRKSEN''' ، و زمان تولد اسمش '''یولیا کاتارینا دیرکسن''' و پس از جنگ جهانی دوم نامش '''یولیا ایسبروکر''' (بدون نقطه هاینقطه‌های بالای حرف U) (متولد 22  ۲۲ سپتامبر 1887۱۸۸۷ در [[روتردام]]، درگذشته در 14۱۴ ژانویهژانویهٔ ی 1971۱۹۷۱) بود، یک [[اسپرانتیست]] هلندی، عضو افتخاری [[انجمن جهانی اسپرانتو]] (UEA)، یکی از اعضای [[کمیته مرکزی بین المللیبین‌المللی]] و [[کمیته ی امتحان]]، رئيسرئیس [[باشگاه اسپرانتو]] در [[لاهه]] ، همسر معاون رئيسرئیس UEA آقای JRG Isbrücker بود. پس از [[جنگ جهانی دوم]]، این زوج نام خود را بدون نقطه نوشتند (به صورت ''Isbrucker''، ولی نحوه ینحوهٔ تلفظ آن تغییری نکرد).

ایسبروکر از سال [[۱۹۰۹ (میلادی)|1909۱۹۰۹]] زبان [[اسپرانتو]] را فراگرفت و یک [[اسپرانتیست]] شد. به زودی با برادرش یک کتاب آموزشی خوب برای اسپرانتو نوشت. برای پیشرفت بیشتر جنبش، ابتکار خارق العاده یالعادهٔ او دعوت از یازدهمن [[کنگره جهانی اسپرانتو|کنگره یکنگرهٔ جهانی اسپرانتو]] در [[۱۹۲۰|سال 1920۱۹۲۰]] به [[لاهه]] بود، یعنی زمانی که پس از [[جنگ جهانی اول]]، یافتن یک شهر مناسب برای میزبانی یک کنگره جهانی بسیار مشکل بود.

او [[کنفرانس بين المللیبین‌المللی مذاهب]] را در لاهه در سال [[۱۹۲۸|1928]] سازماندهی کرد و همراه با [[آندره چِه]] Cseh [[موسسهمؤسسه ی بین المللیبین‌المللی چه]] را در سال 1930۱۹۳۰ (که بعدابعداً به [[موسسه بینمؤسسه المللیبین‌المللی اسپرانتو]] تبدیل شد) تاسیستأسیس کرد. در چارچوب آن، او دوره هایدوره‌های آموزشی بی شماری، سمینارها، مجموعه سخنرانی هایسخنرانی‌های عصرانه، مسافرت هامسافرت‌ها و غیره را سازماندهی کرد. در [[۱۹۳۱ (میلادی)|سال 1931،۱۹۳۱،]] شهردار [[آرنهم]] (در [[هلند]]) یک خانه یخانهٔ بزرگ را بهمراه یک پارک، که در آن، این مؤسسه «[[خانه ی اسپرانتو]]» ی معروف را تأسیس کرد، در اختیار این موسسهمؤسسه قرار داد. به برکت استعداد سازمان دهی و نیروی کار خانم ایسبروکر، این مرکز تبدیل به یک مرکز اسپرانتوی بین المللیبین‌المللی پر جنب و جوش شد که در آن به طوربه‌طور منظم برنامه هایبرنامه‌های متنوعی مانند دوره هایدوره‌های آموزشی، همایشهمایش‌ها، ها، کنفرانس هاکنفرانس‌ها و غیره برگزار می شدمی‌شد که اغلب هم بین المللیبین‌المللی بودند. {{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

| نام =

| توضیح تصویر = یولیا ایسبروکر (در سمت راست) کنار خانه یخانهٔ دکتر زامنهوف در شهر ورشو، خیابان دزیکا؛ شماره یشمارهٔ 9

در همین حال، خانم ایسبروکر عضو [[کمیته ی امتحان]]، عضو [[کمیته ی مرکزی بین المللیبین‌المللی]] ( ICK )، رییسرئیس باشگاه اسپرانتوی در حال شکوفائیِ «[[بالاخره پیروز خواهد شد]]» (Fine Gxi Venkos) بود، دوره هایدوره‌های آموزشی را برگزار می کردمی‌کرد و در محیط هایمحیط‌های غیراسپرانتوئی سخنرانی هایسخنرانی‌های گوناگونی در ارتباط با زبان اسپرانتو ایراد می نمودمی‌نمود. در [[۱۹۳۹ (میلادی)|سال 1939۱۹۳۹]] او دبیر «[[کمیته ی هلند برای کاربرد عملی اسپرانتو]]» شد که به تازگی تأسیس شده بود و اعضای آن ازجمله، شهردار لاهه و مدیران بانکبانک‌ها، ها، اداره یادارهٔ گردشگری، اداره یادارهٔ پست و تلگراف و تلفن، و شرکت هایشرکت‌های بزرگی مانند شرکت [[فیلیپس]] و شرکت هواپیمائی معروف هلند، [[ک. ال. ام.]] KLM بودند.

| نام =

| تصویر = Bujwid Pompeje.jpg|thumb|300px

پس از جنگ، زمانی که این [[خانه ی اسپرانتو]] در [[آرنهم]] تخریب شد، یولیا وقت و انرژی خود را به پروژه یپروژهٔ جدیدی اختصاص داد. همراه با [[آندره چِه]] Cseh «[[اتحادیه ی جهانی]]» (Universala Ligo) را، که یک سازمان فدراتیو جهانی بر اساس کتابی از [[کلارنس ک. استریت]] K. Streit بود، تاسیستأسیس کرد. زبان رسمی این اتحادیه اسپرانتو بود، اما غیراسپرانتیست هاغیراسپرانتیست‌ها نیز می توانستندمی‌توانستند به آن بپیوندند. از آن به بعد، او نماینده این اتحادیه یاتحادیهٔ جهانی در همایش هاهمایش‌ها و کنفرانسکنفرانس‌های های بین المللیبین‌المللی جهان بود، و همیشه تاکیدتأکید می کردمی‌کرد که یک [[فدراسیون]] فراملی نیاز به یک [[زبان فراملی]] و [[زبان بی طرفبی‌طرف|بی طرف]] دارد. وی از طریق استدلال هایاستدلال‌های هوشمندانه و تاکتیکی خود نگرش مثبتی را نسبت به اسپرانتو در محیط هائی وسیع و رسانه هائی بزرگ ایجاد کرد.

در همین حال او بسیار می نوشتمی‌نوشت و ترجمه می کرد،می‌کرد، بیشتر از همه، برای نشریه ینشریهٔ [[لا پراکتیکو]] ''La Praktiko'' ، که از زمان تأسیس آن در سال 1932۱۹۳۲ با آن هم کاری داشت و به عنوان اُرگان رسمی [[اتحادیه ی جهانی]] نیز شناخته شد. او همچنین آثاری را به اسپرانتو ترجمه کرد، از جمله اثر [[ریکو بولتوئیس]] Rico Bulthuis (پسر [[هندریک بولتوئیس]]، اسپرانتیست مشهور) تحت عنوان ''[[گذشته ی دیگر]]'' و اثر [[مارتین کوج]] Martin Kojc یعنی ''[[کتابِ درسی زندگی]]'' را. وی در ترجمه یترجمهٔ «[[اکبر: رمانی شرقی]]» که نوشته ینوشتهٔ نویسنده ای هلندی در سال 1872۱۸۷۲ بود، نیز همکاری داشت.

== ترجمه هایترجمه‌های او ==

** Limburg Brouwer, P. A. S. van: ''Akbar'' (Trad. J. C. kaj J. R. G. Isbrücker kaj J. Ziermans. , 1923)

[[مارتین کوج]] Martin Kojc