خلافت عباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ویرایش به‌وسیلهٔ ابرابزار:
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۸:
}}
{{تاریخ ایران}}
'''خلافت عباسی''' ([[عربی]]: ٱلْخِلافَةُ ٱلْعَبَّاسِیَّة) یا '''عباسیان'''، سومین [[خلافت|خلافت اسلامی]]<nowiki/>ای‌‌‌ای بود که پس از ظهور [[محمد]] به قدرت رسید. این خلافت توسط نوادگان عموی پیامبر اسلام، [[عباس بن عبدالمطلب]]، بنیان نهاده شد که به همین دلیل به خلافت عباسی شهرت یافت. عباسیان که [[خلافت اموی]] را برانداخته بودند، در بیشتر دوران خود در بغداد حکومت کردند. خلافت عباسی در پی [[جنبش سیاه‌جامگان]] به رهبری [[ابومسلم خراسانی]] تأسیس شد.<ref>{{Cite web|title=ABŪ MOSLEM ḴORĀSĀNĪ – Encyclopaedia Iranica|url=http://www.iranicaonline.org/articles/abu-moslem-abd-al-rahman-b|website=www.iranicaonline.org|accessdate=2015-11-20|archive-url=https://web.archive.org/web/20151122132055/http://www.iranicaonline.org/articles/abu-moslem-abd-al-rahman-b|archive-date=22 November 2015|dead-url=no|df=dmy-all}}</ref>
 
عباسیان ابتدا [[کوفه]] را مرکز قدرت خود قرار دادند، اما در زمان [[منصور (خلیفه)|منصور]] آن را به [[بغداد]]، در نزدیکی [[تیسفون]] پایتخت باستانی [[شاهنشاهی ایران]]، منتقل نمودند. در دوران عباسی [[دیوان‌سالاری|دیوان‌سالاران]] ایرانی نظیر خانواده [[برمکیان|برمکی]] قدرت را امپراتوری اسلامی به دست گرفتند که همین مسئله باعث شد تا نقش مسلمانان غیرعرب در [[امت اسلام|امت اسلامی]] افزایش پیدا کند. در این دوره طبقه حاکم سنت‌های ایرانی را پذیرفتند، به پشتیبانان هنر و دانش تبدیل گردیدند<ref>{{cite book|last1=Canfield|first1=Robert L.|title=Turko-Persia in Historical Perspective|date=2002|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-52291-5|page=5}}</ref> و بغداد به مرکز جهانی علم، فرهنگ، [[فلسفه]] و نوآوری بدل شد. به همین دلیل دوره عباسی به [[دوران طلایی اسلام]] مشهور است.