البته در این دوران فیلسوفانی همچون [[تالس]] هم بودند که تمامی تلاش خود را برای دور ماندن از دلایل ماوراءالطبیعه میکردند. به خاطر همین تلاشها در بسیاری از منابع تاریخی به تالس لقب ''نخستین چهرهٔ علم'' را دادهاند. یکی از کارهای مهم وی در حوزه [[ستارهشناسی]] بود
با چاپ شدن کتاب نیوتن با نام ''قوانین فیزیک پایه'' (همانطور که پیداست همچنان از عبارت ''فیزیک'' در عنوان آن استفاده شده) . این روند تحقیق مربوط به مباحث فیزیک تا سال ها ادامه داشت. دانشمندان فیزیک در گذشته ، گمان میکردند که با کشفیات در مبحث [[الکترومغناطیس]] و چگونگی ایجاد شدن میدان الکرومغناطیسی، توسط الکترون و جریانهای الکتریکی به یک نتیجه رسید پس از سال ها مطالعه، دانشمندان به نتایج و استفاده از قوانین کاربردی دست یافتند . در کتاب فیزیک او بیان قوانین فیزیک ،معرفی وکاربرد انرژی، حرکت و نیرو ها و ذرات باردار اتمی از مباحث اصلی بود .
از همین دوره بود که شاخهای از فلسفه جدا شد که نام آن را ''فلسفه طبیعی'' نهادند و سالیان طولانی ادامه یافت. تا حدوداً در قرن هفدهم میلادی که دوباره با حضور چهرههای بزرگ و برجستهای همچون [[آیزاک نیوتن]] و [[گوتفرید لایبنیتس]] میرفت که دوباره تحولی عظیم در علم و نحوه نگرش به آن مخصوصاً در [[ریاضیات]] و فیزیک ایجاد شود. با چاپ شدن کتاب نیوتن در سال ۱۶۸۷ با نام ''اصول ریاضی فلسفه طبیعی'' (همانطور که پیداست همچنان از عبارت ''فلسفه طبیعی'' در عنوان آن استفاده شده) تقریباً این نوع نگرش به فیزیک و ریاضیات به پایان راه خود رسید و نیوتن و همکاران وی در قرن هفدهم میلادی، نحوه نگرشی نو به طبیعت را بنیانگذاری کردند که امروزه به [[فیزیک کلاسیک]] معروف است. البته ذکر این نکته الزامی است که این جنبش، قبل از قرن هفدهم، با تلاش دانشمندانی چون [[گالیلئو گالیله]]، [[نیکلاس کوپرنیک]] و [[یوهان کپلر]] آغاز شده بود و در زمان نیوتن به اوج خود رسید.{{سخ}}
پس از قرن هفدهم، فیزیک و ریاضیات با سرعت قابل توجهی توسعه یافتند و دانشمندان زیادی در شاخههای مختلف این دو علم، توانستند پاسخ بسیاری از پرسشهای خود را بیابند. این روند تا قرن نوزدهم ادامه داشت. جامعه فیزیکدانان در قرن نوزدهم، عموماً گمان میکردند که با کشفیات [[جیمز کلرک ماکسول]] در حوزه [[الکترومغناطیس]] و معادله بندی چگونگی ایجاد شدن [[میدان الکتریکی]] و مغناطیسی، توسط بارها و جریانهای الکتریکی، فیزیک به نقطه تکامل خود رسیدهاست و دیگر هیچ پدیده طبیعی وجود ندارد که نتوانند آن را توجیه و پیشبینی کنند.