سال 1352 که فقط 16 سال داشت به دعوت آقای رایکوف رسما بازیکن باشگاه تاج شد. در 16، 1718 سالگی بازیکن فیکس شد و جایگزین مناسبی برای ستارگانی بزرگی چون علی جباری، جواد قراب، کارو حق‌وردیان و کردستانی در خط میانی گردید و سال‌ها پیراهن شماره 14 تاج و استقلال را به تن کرد. فوتبال حرفه‌ای را با تاج آغاز کرد و با پیراهن باشگاه دارایی در سال 1368 از فوتبال خداحافظی کرد. 14 سال برای استقلال بازی کرد و برای دو سال آخر، پیراهن دارایی را پوشید. خودش پس از سال‌ها اعتراف می‌کند که جدایی از استقلال، بزرگترین تصمیم اشتباه زندگی‌اش بوده. سعید مراغه‌چیان همان شماره 14 ای است که هواداران استقلال، لقب یوهان کرویف را برایش ساخته بودند و البته او را با شعار سعید باتعصب صدا می‌زدند. در سن 17 سالگی مفتخر به پوشیدن پیراهن مقدس تیم ملی فوتبال ایران شد. بازیکنی که می‌توانست حتی در جام جهانی 1978 فیکس باشد اما به خاطر پدرش، سفر به آرژانتین را از دست داد. 24 بازی برای تیم ملی انجام داد، بیشتر بازی‌ها او برای تیم ملی به بعد از انقلاب میرسد. با تیم ملی به سنگاپور، هند و در چند جام آسیایی و معتبر شرکت کرد.
پس از جدایی از استقلال و در اولین حضورش در دارایی مقابل استقلال، او نمی خواست بازی کند اما به دلیل کری خوانی های تعدادی از بازیکن استقلال مجبور به بازی شد و دو گل هم به تیم محبوبش زد اما بعد از گل هیچ شادی نکرد و خیلی آرام به زمین دارایی برگشت.
