سلیمان یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

سلیمان احتمالاً در ۶ نوامبر ۱۴۹۴ در شهر [[ترابزون]]، واقع در سواحل [[دریای سیاه]] زاده شد. مادر او، والده [[عایشه حفصه سلطان]] یا حفصه خاتون سلطان نام داشت. در سن هفت سالگی برای تحصیل علوم، تاریخ، ادبیات، الهیات، و فنون جنگی در مدارس [[کاخ توپقاپی]] به [[قسطنطنیه]] رفت. در آنجا با برده‌ای به نام [[ابراهیم پاشای پارگایی|ابراهیم]] آشنا شد و رفتار دوستانه‌ای را با او پیش گرفت. ابراهیم بعداً به یکی از معتمدترین و اصلی ترین مشاوران و همراهان سلطان سلیمان تبدیل شد و بعدا به عنوان وزیر اعظم پرقدرت و سرلشکر بسیار لایق و بزرگ عثمانی برای سلیمان با تمام توان و ذکاوت خود خدمت کرد و در زمان صدارت و فرمانده ای ابراهیم [[امپراتوری عثمانی]] در اوج قدرت و عصر طلایی خود بود و خیلی زود پیشرفت می کرد و پیروزی های بزرگی به دست می آورد. سلیمان جوان در سن هفده سالگی به سمت فرماندار کفّه ([[تئودوسیا]]) و سپس [[مانیسا]] برگماشته شد. با درگذشت پدرش، [[سلیم یکم|سلطان سلیم]]، در سال ۱۵۲۰ به قسطنطنیه آمد و بر تخت سلطنت امپراتوری عثمانی نشست. [[بارتولومئو کونتارینی]]، سفیر [[ونیز]]، تنها چند هفته پس از جلوس سلیمان بر تخت سلطنت، او را چنین توصیف کرده‌است: «۲۶ سال سن دارد. قدبلند و لاغر اما عضلانی است و پوست صورت حساسی دارد. گردنش اندکی بیش از حد دراز است. صورتش لاغر و دماغش عقابی است. ریش و سبیل‌های کم‌پشت و کوتاهی دارد. در مجموع ظاهر خوبی دارد اگرچه رنگش پریده‌است. گفته می‌شود که اربابی خردمند و علاقه‌مند به دانش است و همگان به سلطنت او امید بسته‌اند.» برخی از مورخان ادعا می‌کنند که سلیمان در جوانی علاقهٔ وافری به [[اسکندر کبیر]] داشته‌است. او تحت تأثیر رؤیای اسکندر مبنی بر تشکیل حکومتی جهانی از شرق گرفته تا غرب، قرار داشت و این رؤیا در لشکرکشی‌های او به آسیا، آفریقا، و اروپا بی‌تأثیر نبود.