دیوید بوردول: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دیوید بوردول''' (به انگلیسی: David Bordwell) (زادهٔ ۲۳ جولای ۱۹۴7۱۹۴۷) نظریه پرداز فیلم و تاریخ‌نگار آمریکایی است. او استاد بازنشستهٔ فیلم از [[دانشگاه وایشنگتون-مدیسون]] است. همسر سابق او [[کریستین تامسون]] نیز از جمله نظریه‌پردازان و تاریخ‌نگاران سرشناس آمریکایی است. این دو به اتفاق هم کتاب‌های '''هنر سینما''' و '''تاریخ سینما''' را نگاشته‌اند. هم‌اکنون کتاب هنر سینما در ایالات متحده به‌عنوان اصلی کتاب مقدماتی برای ورود به عالم سینما محسوب می‌شود.

دیوید بوردول یک پژوهشگر پرکار است. او علاقه‌مند به مباحث گوناگونی در عالم سینما است. مباحثی چون مؤلفین سینمایی ([[یاسوجیرو ازو]]، [[سرگئی آیزنشتین]]، [[کارل تئودور درایر]])، سینماهای ملی (به طور مثال [[سینمای هنگ کنگ]])، [[تاریخ سینما]]، [[سبک‌های سینمایی]] و نظریه‌های روایت فیلم. او به همراه نوئل کرول و برخی نظریه‌پردازان دیگر در زمرهٔ نظریه‌پردازان شناختی قرار می‌گیرند که تحلیل خود را مبتنی بر [[روانشناسی شناختی]] کرده‌اند. موضوع اصلی این نوع روانشناسی فرایندهای ادراک و مشاهده استمشاهده‌است.

بوردول همراه [[نوئل کرول]] از بنیانگذاران [[پسا نظریه]] است. در این دیدگاه به نفع یک رویکرد نئوفرمالیستی و شناختی تمامی رویکردهای دیگر نفی می‌شوند. رویکردهایی از جمله هرمنوتیک، روانکاوی لاکانی، زبان شناسی سوسوری و [[پساساختارگرایی]]. از این جهت بوردول و کرول دست به نقد دیدگاه‌های نظریه‌پردازانی چون [[ژان لویی بودری]] و [[اسلاوی ژیژک]] می‌زنند. اسلاوی ژیژک خود به شدت مخالف نظریات نئوفرمالیست‌هاست و در رسالات گوناگونی این نظریه‌ها را به نقد کشیده استکشیده‌است.