کارخانه فولاد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳:
== تاریخچه ==
از زمان ابداع [[فرایند بسمر]]، کارخانه‌های فولاد بر مبنای فرایندهای غال‌گذاری (پولادژ) و کوره ذوب جایگزین آهنگری‌ها شدند. فرایندهای جدید تولید فولاد پس‌از آن به‌تدریج پدیدار
در پایان سده نوزدهم و آغاز سده بیستم میلادی بزرگترین کارخانه فولاد جهان در [[باوو-این-فورنس]]، انگلستان قرار داشت. اکنون بزرگترین کارخانه فولاد جهان در [[گوانگیانگ]]، کره جنوبی قرار دارد.<ref>{{cite web|url=http://www.ironbridge.org.uk/about_us/ironbridge_archaeology/projects/barrow/|title=Barrow|accessdate=2007-08-25|publisher=[[Ironbridge Gorge]] Museum Trust|deadurl=yes|archiveurl=https://web.archive.org/web/20070819160207/http://www.ironbridge.org.uk/about_us/ironbridge_archaeology/projects/barrow/|archivedate=2007-08-19|df=}}</ref><ref>[http://posco-india.com/website/press-room/news/posco-board-meeting-in-india.htm "POSCO Steel’s Fourth Quarter Executive Board Meeting in India"] New Delhi, October 18, 2007</ref>
==
یک مجتمع فولاد همه‌ی فرایندهای زیر را برای تولید [[فولاد]] انجام می‌دهد:
خط ۱۷:
مواد خام اساسی برای یک مجتمع، [[سنگ آهن|سنگ‌آهن]]، [[سنگ آهک|سنگ‌آهک]] و [[زغال‌سنگ]] (یا [[زغال کک|کُک]]) هستند. این مواد در دسته‌هایی در یک [[کوره بلند]] (جایی که ترکیبات آهن موجود در سنگ‌آهن اکسیژن اضافی را آزاد کرده و به آهن مایع تبدیل می‌شوند) پر می‌شوند. در فاصله‌ی چند ساعت، آهن مایع انباشته‌شده از کوره بلند به‌صورت آهن‌چدن یا دیگر اشکال جهت تولید فولاد جاری می‌گردد. از منظر تاریخی، فرایند بسمر یک پیشرفت مهم در تولید فولاد به گونه‌ی تجاری بود که البته اکنون این فرایند با فرایندهای دیگری مانند [[روش اکسیژن بازی|روش اکسیژنِ بازی]] جایگزین شده‌است.
فولاد گداخته در داخل قالب‌های بزرگی ریخته می‌شود. در هنگام فرایند ریخته‌گری، روش‌های مختلفی استفاده می‌شود مانند افزودن [[آلومینیوم]] که سبب می‌شود ناخالصی‌های موجود در فولاد بر روی سطح شناور شوند تا عوامل بتوانند آنان را جدا کنند.
به دلیل هزینه‌های انرژی و فشار ساختاری مرتبط با گرم و سرد کردن یک کوره‌ی بلند، معمولاً تجهیزات اصلی تولید فولاد به گونه‌ی مداوم در طی چندین سال فعالیت خواهند کرد. حتی در دوره‌های با تقاضای اندک فولاد، امکان اجازه دادن به کوره بلند جهت سردشدن وجود ندارد گرچه انجام برخی تنظیمات در نرخ تولید ممکن می‌باشد.
مجتمع‌های فولاد، تأسیسات بزرگی هستند که معمولاً تنها در صورتی اقتصادی می‌باشند که با ظرفیت ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ تن یا بالاتر از آن فعالیت کنند. محصولات پایانی‌ای که توسط یک مجتمع فولاد تولید می‌شوند عموماً مقطعات بزرگ، صفحات سنگین، نوارهای فولادی، مفتول‌ها، [[ریل راه‌آهن|ریل‌های راه‌آهن]] و گاهی محصولات فولادی طویل مانند فولاد ساختاری (ساختمانی) و لوله‌های فلزی هستند.
یک [[آلودگی]] محیطی مهم مرتبط با مجتمع‌های فولاد، آلودگی‌های ایجاد شده در تولید کُک است.
مجتمع‌های فولاد ممکن است برخی فرایندهای فولادی خود را به واحدهای کوچک بسپارند.
== جستارهای وابسته ==
| |||