سکه‌های سبک ساسانی طبرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از استیلای [[تازیان]] بر ایران ، در [[استان مازندران|مازندران]] راه و رسم [[ساسانیان]] ادامه یافت و آئین زردشت همچنان برقرار بود . اسپهبد فرخان که نوه [[جاماسپ (ساسانی)|جاماسب]] و [[شاهنشاهی ساسانی|ساسانی]] بود ، پنجاه و نه سال پس از کشته شدن [[یزدگرد سوم|یزدگرد]] یعنی از سال ٩٣ هجری که برابر ٧١١ میلادی و ٨٠ یزدگردی بود ضرب سکه را به روش ساسانیان پیگیری کرد . سکه های او بجز در مورد سال و محل ضرب و اندازه سکه ، از نظر طرح کلی هیچگونه اختلافی با سکه آخرین شهریاران ساسانی ندارد . در روی سکه چهره او را می بینیم که متوجه راست است ، تاج ساسانی با دو پر عقاب که در وسط آن ماه و ستاره است بسر دارد ، در سه سمت دیگر روی سکه ماه و ستاره زینت افزای این طرح زیباست . بر گوش ، گوشواره ، بر شانه ماه و ستاره و شرابه ، بر گردن طوق مروارید دارد . در پشت سرش به رسم ساسانیان عبارت نیایش مخصوص «آرمان افزود» را می بینیم که مانند نوشته های پشت و روی سکه همگی به [[خط پهلوی|خط زیبای پهلوی]] است . در سمت راست در حاشیه به آئین سکه های خسرو پرویز کلمه «اپد» را به خط پهلوی می بینیم که حکایت از آبادانی میکند و در مقابل آن [[خط پهلوی]] «نوجین» بمعنی «ضرب جدید یا تاریخ جدید» به چشم میخورد . این کلمه را تاکنون سکه شناسان خارجی «نا آک» یعنی بی عیب خوانده اند که اشتباه است . نام او روبروی چهره اوست . در متن پشت سکه اسپهبد ، در سه حلقه ، آتشکده یا آتشدان را میبینیم . که در دو سوی آن دو هیربد به آئین ایستاده اند ، در بالا ، پائین و طرفین حاشیه ماه و ستاره جلوه گری میکنند و در فواصل بین آن ها سه نقطه را مثلث وار مشاهد ه می کنیم . سال ضرب سکه در سمت چپ متن دیده می شود که بتاریخ یزدگردی جدید یا [[گاه‌شماری طبری|طبرستانی]] است که مبداء آن از سال کشته شدن یزدگرد است . محل ضرب سکه نیز [[طبرستان|تپورستان]] ذکر شده است و نظر به اینکه پایتخت او [[شهر ساری|ساری]] بوده است ، جای دقیق ضرب باید همان [[شهر ساری|ساری]] باشد<ref>{{یادکرد وب