در میان زبان‌های کهن ایرانی، تنها دوسه زبان [[اوستایی]] ، [[آذری]] و [[زبان آذریلکی|آذریلاکی]] از[[زبان لکی|پهلوی]] روی متون نوشته شده، شناخته شده‌اند. قدیم‌ترین بخش این نوشته‌ها مربوط به قرن ششم پیش از میلاد است. [[زبان اوستایی]] در شمال [[شرق ایران]] و، آذری در شمال غرب ایران و لاکی در غرب ایران استفاده می‌شد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.britannica.com/EBchecked/topic/293577/Iranian-languages#tab=active~checked,items~checked&title=Iranian%20languages%20--%20Britannica%20Online%20Encyclopedia|عنوان = «'''''زبان‌های ایرانی'''''»| ناشر = دانشنامهٔ بریتانیکا (انگلیسی)}}</ref> بیشترین، [[زبان‌های ایرانی]] کنونی از این دوسه زبان سرچشمه گرفته‌اند.
