مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏top: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰:
| Biological_target = [[Serotonin transporter]]
}}
'''مهارکننده‌های بازجذب سروتونین''' با نام مخفف '''اس‌اس‌آرآی‌ها''' ''(SSRIs)'' دسته‌ای از [[داروهای ضد افسردگی]] هستند که برای درمان [[افسردگی]] و برخی از انواع [[اختلال اضطراب|اختلالات اضطرابی]] و [[اختلالات شخصیتی]] کاربرد دارند. اس‌اس‌آرآی‌ها پرتجویزترین گروه از داروهای ضدافسردگی در ایالات متحده و برخی کشورهای دیگر هستند و تمام آن‌ها به جزبه‌جز [[فلووکسامین]] برای درمان [[اختلال افسردگی اساسی]] پذیرفته شده‌اند. [[وحشت‌زدگی]]، [[اختلال وسواس فکری عملی]]، [[اختلال اضطراب اجتماعی]]، [[اختلال اضطراب فراگیر]] و [[اختلال تنش‌زای پس از رویداد]] از دیگر بیماری‌هایی هستند که ادارهادارهٔ دارو و غذای ایالات متحده یک یا چند نوع از این داروها را برای درمان آن‌ها تأیید کرده‌است.<ref>Preskorn SH, Ross R, Stanga CY (2004). "[http://books.google.com/books?id=sO_hArhCxwMC&pg=PA241#v=onepage&q&f=false Selective Serotonin Reuptake Inhibitors]". In Sheldon H. Preskorn, Hohn P. Feighner, Christina Y. Stanga and Ruth Ross. Antidepressants: Past, Present and Future. Berlin: Springer. pp. 241–43. {{ISBN|978-3-540-43054-4|en}}.</ref>
بر این باورند که این داروها میزان سروتونین برون-سلولی را افزایش می‌دهند و این کار را از راهِ جلوگیری بازجذب سریع [[سروتونین]] در گیرنده‌های عصبی پیش سیناپسی انجام می‌دهند. در نتیجه، غلظت سروتونین در شکاف سیناپسی بالا می‌رود و سروتونین بیشتری در اختیار گیرنده‌های پس سیناپسی قرارمیگیرد. اس‌اس‌ارآی‌ها تا حدی بر انتقال‌دهنده‌های [[نوراپینفرین]] و [[دوپامین]] هم مؤثر هستند.
 
== کاربرد پزشکی ==
کاربرد اصلی اس‌اس‌آرآی‌ها در درمان افسردگی بالینی است. اس‌اس‌آرآی‌ها غالباغالباً برای اختلالات اضطرابی تجویز می‌شوند، مانند اضطراب اجتماعی، اختلالات هراس، اختلال وسواس، اختلالات خوردن، درد مزمن و گاهی اوقات، اختلال [[اختلال تنش‌زای پس از رویداد|استرس پس از سانحه]] است. آن‌ها همچنین اغلب برای درمان اختلال مسخ شخصیت استفاده می‌شوند. هر چند به‌طور کلی با نتایجی ضعیف همراه است.
 
== انواع ==
خط ۴۰:
 
== اووردوز ==
این داروها سمیت کمی در هنگام مصرف با مقادیر بالا دارند و به همینبه‌همین جهت تجویز آن‌ها برای بیمارانی که ممکن است با قرص [[خودکشی]] کنند انتخابی‌تر است. با این حال مواردی از [[خودکشی|خودکشی موفق]] با سیتالوپرام با دوزهای بسیار بالا (۸۴۰ تا ۱۹۶۰ میلی‌گرم) گزارش شده‌است.
 
== اختلال هراس ==
تحقیقات بر روی این داروها در بیماران مبتلا به [[اختلال هراس]] نشان می‌دهد که اس‌اس‌آرآی‌ها به ویژهبه‌ویژه [[پاروکستین]] و [[سیتالوپرام]] می‌توانند به عنوانبه‌عنوان داروهای خط اول برای درمان حملات هراس استفاده شوند. در برخی تحقیقات هر دو این داروها مؤثرتر از سه‌حلقه‌ای‌ها از جمله [[کلومیپرامین]] بوده‌اند<ref>Antidepressants in panic disorder
by Wade AG Community Pharmacology Services Ltd,Clydebank, UK. Int Clin Psychopharmacol 1999 May</ref>.