برده‌داری: تفاوت میان نسخه‌ها

شالوده مناسبات تولیدی در این دوران عبارتست از مالکیت برده دار بر وسائل تولید و بر برده. برده به عنوان شیء قابل خرید و فروش بود و برده دار صاحب جان برده نیز بود. برده داران به قشرها مختلف نظیر مالکان بزرگ زمین، صاحبان کارگاه‌ها و سوداگران می‌گفتند. در شرایط کار عده عظیم بردگان وارزانیو ارزانی بی‌نهایت آن‌ها، علی‌رغم وسائل بسیار ابتدایی، اضافه محصولی به دست می‌آمد که خود امکان نسبتاً بیشتری (نسبت به کمون اولیه) برای رشد وسائل تولید و پیدایش علوم و هنر فراهم می‌ساخت؛ ولی پس از رشد معین که خود قرن‌ها به طول انجامید نیروهای تولیدی دیگر در چارچوب روابط تولیدی بردگی نمی‌توانست تکامل یابد. بر اثر تشدید تضادهای طبقاتی که قیام‌های بزرگ بردگان نمونه آنست شالوده برده داری متزلزل شد. به جای دوران برده داری صورت بندی اجتماعی اقتصادی دیگر که آن هم بر شالوده استثمار و استعمار بود دوران فئودالیسم - مستقر شد که به نوبه خود و به نسبت دوران قبل مترقی تر بود و میدان وسیع تری برای رشد نیروهای تولیدی پدیدار شد. اگر چه صورت بندی اجتماعی - اقتصادی بردگی به مثابه یک مرحله تاریخی تکامل اجتماعی از بین رفت ولی وجود برده به شکل‌های مختلف در دوران فئودالیسم حتی تا زمان ما نیز باقی ماند. مثلاً تا یکصد سال پیش در ایالات متحده آمریکا یا در برخی سرزمین‌های مستعمره تا قرن بیستم.

بردگان اکثرا افرادی بودند که از جهت فرهنگی وآموزشی‌و آموزشی‌ و ومهارتیمهارتی دارای نقص بودند به همین دلیل با تعداد بالایی که در جوامع داشتند اگر به یکباره آزاد می‌شدند دچار هرج مرج فقر و هزاران مشکل دیگر ایجاد میکردند قوانین اسلامی به بهترین نحو با این مسئله مبارزه کرد با آزاد کردن بردگان به صورت های گوناگون وبهانهو بهانه های مختلف مانند آزاد کردن بنده به جای کفارات و... گونه های دیگر در جهت از بین بردن واقعی برده داری اقدام کرد تا هم بردگان با رشد در جامعه اسلامی خوی واخلاقو اخلاق اسلامی پیدا کنند وبا یاد گرفتن مهارت های شغلی در زمان آزادی بتوانند از عهده زندگی آزادانه و فردی فائق آیند.