خرم سلطان: تفاوت میان نسخه‌ها

در حرمسرای قسطنطنیه، خرم به‌سرعت مورد توجه سلطان قرار گرفت و حسادت رقبایش را برانگیخت. نفوذ خرم بر سلیمان به‌سرعت افسانه‌ای شد. او در طی زمان اندکی تبدیل به همسر محبوب سلیمان یا [[سوگلی سلطان|خاصگی سلطان]] شد. او برای سلطان شش فرزند به دنیا آورد: [[شاهزاده محمد (پسر سلیمان یکم)|محمد]]، [[مهرماه سلطان|مهرماه]]، [[شاهزاده عبدالله (پسر سلیمان یکم)|عبدالله]]، [[سلیم دوم|سلیم]]، [[شاهزاده بایزید|بایزید]] و [[شاهزاده جهانگیر|جهانگیر]]. با زیر پا گذاشتن عادات و رسوم پیشین،<ref name="Kinross236">Kinross, Patrick (1979). The Ottoman centuries: The Rise and Fall of the Turkish Empire. New York: Morrow. {{ISBN|978-0-688-08093-8|en}}. p, 236.</ref> خرم سلطان در نهایت از بردگی خارج شد و به بنده‌ای آزاد و در سال ۱۵۳۲ همسر نکاحیِ سلطان مبدل شد.<ref>Mansel, Phillip (1998). Constantinople: City of the World's Desire, 1453–1924. New York: St. Martin's Griffin. {{ISBN|978-0-312-18708-8|en}}. p, 86.</ref> بدین‌ترتیب، سلیمان قانونی، اولین سلطان امپراتوری عثمانی پس از [[اورخان غازی]] شد که همسری رسمی اختیار می‌کرد. با این ازدواج، موقعیت خرم سلطان در کاخ افزایش یافت و در نهایت با اِعمال نفوذ، پسرش [[سلیم دوم|سلیم]] را بر تخت حکومت نشاند. وی رقیبی بسیار سرسخت و قدرتمند و پرنفوذ برای [[ماه‌دوران سلطان]] محسوب می‌شد. خرماو اولین پسرش، [[شاهزاده محمد (عثمانی)|شاهزاده محمد]]، را در سال ۱۵۲۱۱۵۲۰ و دومین پسرش، [[سلیم دوم|سلیم]]، را در سال ۱۵۲۴ به دنیا آورد. این امر موقعیت ماه‌دوران را، به‌عنوان مادرِ تنها پسر سلطان، متزلزل کرد.<ref name="encycloapedia">[http://www.practicalturkish.com/encyclopedia-h.html Encyclopedia of the Ottoman Empire]</ref> آتشِ عداوت و خصومت بین این دو زن را مادر سلطان، [[عایشه حفصه سلطان]]، گاه‌به‌گاه فرومی‌نشاند،فرو می‌نشاند،<ref>Selçuk Aksin Somel: ''Historical Dictionary of the Ottoman Empire'', Oxford, 2003, {{ISBN|0-8108-4332-3|en}}, p. 123</ref> اما پس از مرگش در سال ۱۵۳۴، این زخم قدیمی سر باز کرد و دو زن در نهایت با هم گلاویز شدند و ماه‌دوران به ضرب و شتم خرم پرداخت. این امر عصبانیت سلطان را برانگیخت و متعاقباً ماه‌دوران را به [[مانیسا]] فرستاد تا نزد پسرش، [[شاهزاده مصطفی]]، زندگی کند. این تبعید را به رسم دیرینهٔ تربیت ولیعهد در ولایتی دور ظاهرسازی کردند این امر قدرت و نفوذ خرم سلطان را به عنوان همسر رسمی سلطان بسیار افزایش داد. و اداره کل امور حرم را به دست خرم سلطان داد و خرم سلطان در امور دولت و نظامی نیز فعالیت بسیاری میکرد که این امر باعث شد خرم سلطان و ابراهیم پاشا با هم بر سر اداره کشور درگیر شوند که در این جنگ قدرت خرم با پشتیبانی سلطان وزیر اعظم ابراهیم را اعدام کند و خرم سلطان شروع به اداره کل حکومت کرد و وزیر اعظم انتخاب میکرد.

وزیر اعظم [[ابراهیم پاشا]] حامی [[شاهزاده مصطفی]] بود. ابراهیم پاشا در ۶ مارس ۱۵۳۶، پس از بازگشت خود از سفر [[عراقین]]، به قصر دعوت شد و شب در هنگام خواب خفه شد. از آنجایی که ابراهیم پاشا از دوران کودکی، دوست و مشاور سلیمان بود، خرم سلطان نقش مؤثری در مرگ ابراهیم پاشا داشته‌است. بااین‌حال، ابراهیم پاشا با قدرتی که در سلطنت کنار سلطان داشت خود را برتر و قویتر از همه در عثمانی می‌دید و همچنینهم‌چنین اشتباهاتش در امور دولت، عامل دیگری برای مرگش بود. پس از مرگ او، خرم سلطان شروع به مدیریت امور دولت و نظامیان کرد و سراسر جایگاه ابراهیم را در قدرت گرفت.<ref name="Yusuf Niyazi 1909">Yusuf Niyazi, “Mazlum Şehzadeler yahut Hürrem Sultan”, Dersaadet, 1325 (1909)</ref>