زبانهای هندواروپایی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
اشتباهات املای گرفته ام برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز ویرایش بهوسیلهٔ ابرابزار: |
||
خط ۱۳:
|child6 = [[زبانهای ژرمنی]]
|child7 = [[زبانهای هلنیتبار]] (شامل [[زبان یونانی]])
|child8 = ([[زبانهای هندوآریایی]]، [[زبانهای
پشتو دری فارسی ]]، و [[زبان نورستانی]])
|child9 = [[زبانهای ایتالی]] (شامل [[زبانهای رومیتبار]])
خط ۳۰:
{{زیرنویس نقشه|#d40000|[[زبانهای ژرمنی]]}}
{{زیرنویس نقشه|#FFDD55|[[زبانهای هلنیتبار]] ([[زبان یونانی]])}}
{{زیرنویس نقشه|#000080| ([[زبانهای هندوآریایی]]، [[پشتو دری فارسی]]
{{زیرنویس نقشه|#977f12|[[زبانهای ایتالی]] ([[زبانهای رومیتبار]])}}
{{زیرنویس نقشه|#c0c0c0|زبانهای غیر هندواروپایی}}
خط ۵۴:
شمار هندواروپایی زبانها در سراسر [[دنیا]] به حدود ۳٫۴ میلیارد نفر میرسد. نزدیک به ۴۴۶ زبان زندهٔ هندواروپایی وجود دارد که ۳۱۳ تای آنها متعلق به زیرشاخهٔ [[زبانهای هندوآریایی]] هستند.<ref>{{cite web|url=https://www.ethnologue.com/subgroups/indo-european}}</ref> به این ترتیب، گویشوران زبانهای هندواروپایی سخنوران بزرگترین خانوادهٔ زبانی شناختهشده در دنیای امروزند.
نظریه زبانهای هندواروپایی در [[قرن هجدهم]] توسط [[ویلیام جونز (فیلسوف)|ویلیام جونز]] زبانشناس و خاورشناس [[انگلستان|انگلیسی]] مطرح شد. وی با اشاره به شباهتهای زبانهای [[سانسکریت]]، [[زبان یونانی|یونانی]]، و [[زبان لاتین|لاتین]] به یکدیگر نتیجه گرفت که آنها بایستی از یک زبان مشترک منشأ گرفته باشند که زبانهای [[پشتو
خانوادهٔ زبانهای هندواروپایی یکی از خانوادههای زبانیِ جهان و البته از بزرگترینهای آنهاست. بیشتر مردم جهانِ امروز، بهعنوان [[زبان مادری]] یا [[زبان دوم]]، میتوانند به یکی از زبانهای این خانواده سخن بگویند.
خط ۶۴:
«[[زبان سانسکریت]] پیشینهٔ باستانیاش هرچه باشد ساختاری شگفتانگیز دارد، کمالیافتهتر از [[زبان یونانی|یونانی]] است، سترگتر از [[زبان لاتین|لاتین]] است و ظریفتر از هر دوی آنهاست؛ بااینهمه، هر دو، چه بهلحاظ ریشههای فعل و چه بهلحاظ صیغههای دستوری، شباهتی و قرابتی بسیار نزدیکتر و قویتر از آن دارد که زادهٔ بخت و اتفاق بتواند بودهباشد؛ شباهتی چندان نزدیک و چنان قوی که هیچ لغتشناس تاریخی نمیتواند به سنجش و آزمونِ [[سانسکریت]] و [[زبان یونانی|یونانی]] و [[زبان لاتین|لاتین]] بپردازد و آنگاه بدین نکته باور نیاورد که این هر سه میباید از سرچشمهای یگانه نشأت گرفتهباشند؛ سرچشمههای یگانه که شاید دیگر اکنون موجود نباشد. دلیلی دیگر هم هست، هرچند نه بدان محکمی، که براساس آن میتوان چنین فرض کرد که زبانهای [[گوتیک]] و [[سلتی|سِلتی]] و [[فارسی]] نیز خاستگاهی یگانه با [[سانسکریت]] دارند.»
تأکید جونز بر خویشاوندی زبانهای [[سانسکریت]]، [[زبان لاتین|لاتین]]، [[زبان یونانی|یونانی]] و [[زبانهای ژرمنی]]، [[سلتی|سِلتی]] و [[زبانهای ایرانی]]، روش تازهای را در مطالعات [[زبانشناسی]]
عبارتِ '''«سرچشمههای یگانه که شاید دیگر اکنون در وجود نباشد»''' جرقّهای بنیادین بود که مشعلی تابناک در غارِ تا-آن-زمان-تاریکِ زبانشناسیِ تاریخی برافروخت.
|