کردستان: تفاوت میان نسخه‌ها

 

=== امپراتوری عثمانی ===

بخش عمده سرزمین کردستان بر اثر [[جنگ‌های ایران و عثمانی|حمله امپراتوری عثمانی به دولت صفوی]] در [[جنگ چالدران]] در [[۱۵۱۴ (میلادی)|سال ۱۵۱۴ میلادی]] از تحت تصرف دولت صفوی ایران جدا شد و امروزه به نام [[کردستان ترکیه]]، [[کردستان عراق]] و [[کردستان سوریه]] ضمیمه خاک کشورهای [[ترکیه]]، [[عراق]] و [[سوریه]] شده‌اند. پس از [[جنگ چالدران]] نیز مناطق جدا شده، بارها بین ایران و عثمانی دست به دست شده‌اند و هردو طرف قیام‌های کردها برای خودمختاری را سرکوب کردند.

[[پرونده:Aerial Photo Of Sanandaj 13960613 05.jpg|جایگزین=نمای از شهر سنندج|بندانگشتی|263x263پیکسل|نمایی از شهر [[سنندج]]]]

 

[[پرونده:Bukan City Iran Photomontage.jpg|بندانگشتی|[[بوکان]]، چهارمین شهر بزرگ کردنشین ایران پس از شهرهای [[کرمانشاه]]، [[سنندج]]، [[ایلام]]]]

 

== جاذبه‌های طبیعی ==

=== کردستان ترکیه ===

{{اصلی|کردستان ترکیه}}در ترکیه، کردها در سرتاسر ناحیه شرقی کشور زندگی می‌کنند. بنا بر تروتر، حد محدوده‌شان به شمال خط دیویغی-ارزروم-قارص بود. در ناحیه ارزروم خصوصاً در شرق و جنوب شرق یافت می‌شوند. کردها همچنین شیب‌های غربی [[کوه آرارات]]، باشندگان اصلی بخش‌های [[کاقیزمان]] و [[توزلوجا]]‌اند. در غرب، آن‌ها در کمربند پهنی ماورای [[فرات]] و در ناحیه [[سیواس]]، بخش‌های [[کانغالی]] و [[دیوریغی]] حضور دارند. کل منطقه شامل نواحی شرق و جنوب شرقی این حدود می‌شود. برخی گروه‌های مهم کرد در [[هیمنه]] و در شهرهای بزرگ استانبول، [[آنکارا]] و [[ازمیر]] هستند. به اختصار از ۸۱ ایل یا استان ترکیه کردها در ۲۱ ایل زندگی می‌کنند؛ که در شمال شرقی، استان‌های ارزنجان، ارزروم و قارص، در مرکز، از غرب به شرق و شمال به جنوب استان‌های [[ملطیه]]، [[استان تونج‌ایلی|تونج‌ایلی]]، [[الازیغ]]، [[موش (شهر)|موش]]، کاراکوزه (اغری)، سپس [[آدیامان]]، دیاربکر، [[سعرد]]، [[بیتلیس]]، و وان، نهایتاً استان‌های جنوبی [[استان شانلی‌اورفه|شانلی‌اورفه]]، [[استان ماردین|ماردین]] و چلامریک ([[حکاری]]) هستند.<ref name="referenceworks.brillonline.com"/>

همچنین جمعیت شایان توجهی از کردها در سراسر فلات [[آناتولی]] تا کرانه‌های دریای مدیترانه پراکنده‌اند. این جمعیت که بیش‌تر [[کردهای آناتولی مرکزی]] خوانده می‌شوند بیش‌تر باشندگان برخی استان‌های مرکزی آناتولی چون [[استان قونیه]] را شکل می‌دهند. بیشتر جمعیت کردهای ترکیه [[شافعی|سنی‌مذهب]] هستند، اما جمعیت قابل توجهی از آنان را نیز [[علویان (ترکیه)|علوی‌ها]] تشکیل می‌دهند.<ref>سعیدیان، عبدالحسین، سرزمین ومردم ایران،انتشارات علم وزندگی، تهران1377، شابک:7_7_90052_964</ref><ref>دانشنامه دانش گستر، تهران مؤسسه علمی فرهنگی دانش گستر</ref><ref>ایرج افشار سیستانی، تاریخ تمدن اقوام آریایی،انتشارات نگارستان، چاپ اول، زمستان1387</ref>