زبان چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۱:
 
'''زبان چینی''' یا به طور دقیقتر '''زبان‌های چینی''' بخشی از خانواده [[زبان‌های سینی-تبتی]] را تشکیل می‌دهند. [[زبان مادری]] حدود یک پنجم مردم جهان یکی از انواع [[زبان]] چینی است. زبان چینی کاملا بر پایه نمادها و نشانه ها می باشد. برای مثال 土 خط وسط پیشانی ببر است که نشان از بزرگی و امیر بودن است.
این زبان در خود زبان چینی و سرزمین چین به نام‌های ژونگ‌ون یا (中文، Zhōngwén)، خن‌یو (汉语/漢語، Hànyǔ) و خوَیو (华语/華語، Huáyǔ) نامیده می‌شود. زبان اصلی و عمده و رسمی در سرزمین چین، چینی ماندارین یا [[پوتونگ‌خوآ]] می‌باشد.
 
[[زبان چینی]] با ۱٬۳۹۰٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر گوینده پرشمارترین زبان دنیا به‌شمار می‌رود.<ref>[https://www.washingtonpost.com/news/worldviews/wp/2015/04/23/the-worlds-languages-in-7-maps-and-charts/ Some continents have more languages than others] washingtonpost.com</ref>