جیمز چدویک: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: انتقال رده به درخواست Yamaha5 از رده:دارندگان لقب شوالیه به رده:دارندگان عنوان شوالیه |
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
خط ۴۴:
چادویک در سال ۱۹۳۵ استاد [[فیزیک]] در [[دانشگاه لیورپول]] شد. او در کمیته لوسی مود برای کار بر روی ماده منصوب شد. او به عنوان بخشی از مأموریت تیزارد در سال ۱۹۴۰ به همراه با آمریکاییها و کاناداییها برای تحقیقات هستهای به شمال آمریکا رفت. وی در نوامبر سال ۱۹۴۰ به انگلستان بازگشت، او به این نتیجه رسید که هیچ چیز از این پژوهش تا بعد از جنگ ظهور نخواهد داشت. در دسامبر سال ۱۹۴۰ فرانتس سیمون، که توسط لوسی مود مأموریت داشت، گزارش داد که امکان جداکردن اورانیوم ۲۳۵ وجود دارد. گزارش سیمون شامل برآورد هزینه و مشخصات یک نیروگاه غنیسازی اورانیم بسیار بزرگ بود. جیمز چدویک بعدها نوشت که در آن زمان او متوجه شد که «یک بمب هستهای نه تنها ممکن بلکه اجتناب ناپذیر نیز میباشد. من پس از آن قرص خواب میخوردم و این تنها راه چاره بود».
او در مدت کوتاهی پس از آن پروژه منهتن در ایالات متحده، به توسعه بمبهای اتمی که در
در سال ۱۹۴۰، چادویک فرستاده شد به انجمن سلطنتی برای کار با دو دانشمند فرانسوی، هانس ون هالبان و لو کوارسکی که در کمبریج مشغول به کار بودند. او خواسته بودهاست که مقالات آنها در طول جنگ منتشر نشود. در سال ۲۰۰۷، این مقالات در جریان حسابرسی کشف شدند.
|