پس از انقلاب صنعتی، اهمیت برده‌ها ازدر بریتانیا بسیار کاهش یافت و باوجود ماشین‌هایی که می‌توانستند کار چند کارگر را انجام دهند، دیگر برای انگلستان سودمند نبود که مسائلی مانند شورش بردگان را به جان بخرد.<ref>{{cite web|url=http://abolition.e2bn.org/slavery_111.html|title=Why was Slavery finally abolished in the British Empire?|work=The Abolition Project|accessdate=31 December 2016}}</ref> در سال ۱۸۰۷، پارلمان بریتانیا طرحی را تصویب کرد که تجارت برده در امپراتوری بریتانیا را ممنوع می‌نمود. یک سال بعد، سیرالئون به مستعمره‌ای برای برده‌های آزاد شده تبدیل شد<ref>[[British Empire#refOHBEv3|Porter]], p. 14.</ref> و چند سال پس از آن، در ۱۸۳۴، برده‌داری رسما در امپراتوری بریتانیا، به جز مناطقی که تحت کنترل کمپانی هند شرقی بودند، ممنوع اعلام شد. طبق این قانون، برده‌ها پس از چهار تا شش سال پس "کارآموزی" به آزادی کامل دست پیدا می‌کردند.<ref>[[British Empire#refHinks|Hinks]], p. 129.</ref>
