شهرستان بوئین‌زهرا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز تمیزکاری یادکردها (وظیفه ۱۹)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۴:
}}
 
'''شهرستان بوئین‌زهرا''' یکی از شهرستان‌های [[استان قزوین]] ایران است. مرکز این شهرستان، شهر [[بوئین‌زهرا]] است و دارای چهار بخش به نام‌های مرکزی، دشتابی، رامند و شال و نیز چهارده دهستان و ۳۲۰۱۳۵ آبادی دارای سکنه است. جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۹۰، برابر با ۱۶۴٬۷۲۳ نفر در ۴۷٬۰۲۹ خانوار بوده‌است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.amar.org.ir/Portals/0/sarshomari90/Files/ABADY-90/os26.xls |عنوان =سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰ | ناشر = مرکز آمار ایران |تاریخ =۱۳۹۳ |تاریخ بازدید = ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴}}</ref> استان قزوین تقریباً زلزله‌خیزترین استان کشوراست و شهرستان بوئین زهرا نیز لرزه‌خیزترین شهرستان آن. در سال ۱۳۴۱، [[زمین‌لرزه بوئین‌زهرا (۱۳۴۱)|زلزله‌ای]] در آن رخ داد و ۲۰٬۰۰۰ نفر جان باختند.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.ngdir.ir/PAPERS/PPapersDetail.asp?PID=4246| عنوان = همایش تهدیدها و پیشگیری از پیامدهای زلزله تهران | تاریخ بازدید = ۷ شهریور ۱۳۸۷| تاریخ = ۱۸ شهریور ۱۳۸۷| ناشر = وبگاه پایگاه ملی داده‌های علوم زمین کشور | زبان = فارسی}}</ref>
 
زبان اکثر ساکنین مرکز شهرستان [[آذری‌های ایرانی|آذری]] و [[تات‌های ایران|تاتی]] است، اما اکثریت مردم شهرستان بوئین‌زهرا (۳ شهر از ۵ شهر شهرستان) [[تات‌های ایران|تات]] هستند و به [[زبان تاتی ایران|زبان تاتی]] از [[زبان‌های ایرانی]] شاخه [[زبان‌های ایرانی غربی|شمال‌غربی]] سخن می‌گویند.<ref>[https://www.dropbox.com/s/s8fjgyyc3i7h1d7/Dr.Yarshater-Southern%20Tati.pdf?dl=0 مقدمه کتاب «دستور زبان گویش‌های تاتی جنوبی»، پروفسور احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩]</ref><ref>گونه‌های زبان تاتی، دونالد استیلو، ۱۹۸۱</ref><ref>[http://brtt.ir/post/66 سگزآباد و تپه‌های آن]</ref><ref>[http://www.ptewiki.com/wiki/index.php5?title=سگزآباد رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی،جلد ١، ص ١١٤.]</ref><ref>[http://brtt.ir/post/98 شال - چال]</ref><ref>[http://www.ptewiki.com/wiki/index.php5?title=شال_(قزوین) رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ١٢٣.]</ref><ref>کتاب «تات‌نشین‌های بلوک زهرا»، جلال آل احمد</ref>