شاه سلطان حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

سلطان حسین میرزا بزرگترین و در عین حال نالایق‌ترین فرزندپسر [[شاه سلیمان صفوی|شاه سلیمان یکم]] بود که در سال ۱۰۷۹ (اکتبر ۱۶۶۸) در اصفهان از زنی گرجی تبار (هلنا خانم) متولد شد. او تمام عمر را تا زمان مرگ پدر در حرمسرا گذرانده بود به همین دلیل از امور مملکتی آگاهی نداشت. او فردی راحت‌طلب،راحت‌ طلب، تن‌آسان با دلی ظاهراً ساده و مهربان بود،بود و چهره‌ای زیبا و بدنی قوی داشتبود. به [[ورزش]] علاقه‌ای نشان نمی‌داد ونمی‌داد، حتی در وقت جلوس به [[سلطنت]] قادر به سواربه‌سوار شدن بر [[اسب]] نیز نبود و چون تمام عمر را تا زمان مرگ پدر در حرمسرا گذرانده بود، از امور مملکتی آگاهی نداشت. او انسانی خرافاتی و زودباور بود و به شدت تحت تأثیر افکار دیگران قرار می‌گرفت. شاه سلیمان پیش از مرگ به درباریان گفته بود اگر طالب آسایش هستند بعد از وی پسرش حسین میرزا و اگر به دنبال اقتدار حکومت هستند عباس میرزا پسر دیگرش را به سلطنت برسانند. در نهایت سلطان حسین که فرزند ارشد شاه بود را به سلطنت رساندند و در ۱۴ ذیحجه ۱۱۰۵ (۳۰ ژوئیه ۱۶۹۴) وی تاج گذاری کرد و به نام او سکه زدند..<ref>[http://www.bashgah.net/fa/content/show/30287 شاه سلطان حسین‌های تاریخ]</ref>