آتوسا: تفاوت میان نسخه‌ها

{{نقل قول|او را به پاس نیکویی‌های پدر و هم به سبب کمال عقل و جمال و سوارکاری و دلیری که داشت،<ref group="روایت">DN.1: خدای بزرگ است اهورامزدا… که به داریوش شاه خرد و توانایی ارزانی داشت؛ DN.2: در [کاربست] نیروی کینه‌جویی خود، هم با دست‌ها، هم با پاها، [سخت] پرجوش و خروشم؛ سوارکارم، سوارکار خوب؛ تیراندازم، تیرانداز خوب، هم پیاده، هم سواره؛ نیزه‌افکنم، نیزه‌افکن خوب، هم پیاده، هم سواره.</ref> به پادشاهی برداشتند… و خمانی به فارس رفت و شهر استخر را بنیاد کرد<ref group="روایت">خشایارشا در مورد تکمیل پروژه تخت‌جمشید چنین می‌گوید (Xpa.3): [ساختمان‌های] بسیار دیگری (که آنها) نیز خوب (اند) در سراسر پارس (یعنی تخت‌جمشید) بنا شد، که من (خشایارشا) ساخته‌ام و پدرم ساخته‌است.</ref> و پیاپی سپاه به جنگ روم (یونان) فرستاد و فیروزی یافت و دشمنان را بشکست و از دست‌اندازی به مملکت خویش بازداشت،<ref group="روایت">اشاره به لشکرکشی‌های داریوش و خشایارشا به یونان؛ به ویژه جهت تلافی مداخلهٔ آنها در شورش یونیه و حمله آنها به سارد.</ref> و رعیت در ایام پادشاهی او در رفاه و ارزانی بود. وقتی خمانی سپاه به جنگ روم فرستاد و اسیران بسیار برای وی آوردند، بگفت تا بنایان رومی در آن میان بودند و در هر گوشه از حوزهٔ استخر بنایی بلند و شگفت‌آور به سبک روم بسازند، یکی از بناها در شهر استخر و دیگری در راه دارابگرد در یک فرسنگی شهر و سومی در چهار فرسنگی شهر در راه خراسان بود و خمانی در طلب رضای خدای عزوجل، سخت بکوشید و نصرت و ظفر یافت<ref group="روایت">DSf.6: من اهورامزدا را پرستش کردم؛ اهورامزدا مرا یاری کرد؛ آنچه من به کردنش فرمان دادم، او (اهورامزدا) سبب کامیابی [در آن] شد.</ref> و خراج از رعیت برداشت<ref group="روایت">هرودوت (3/97) آورده‌است که «[داریوش] کشور پارس‌ها را یک‌سره معاف از پرداخت مالیت نمود.</ref> و مدت پادشاهی او، سی سال بود.<ref>{{پک|احمدی|1388|ک=نقش آتوسا در تاریخ و اساطیر ایران|ص=52-53}}</ref>}}

* حمزهٔ اصفهانی توضیحات بیشتری می‌دهد:

* نویسنده مجمل‌التواریخ و القصص می‌افزاید:

{{نقل قول| [همای] اندر عهد خویش بفرمود که بر نقش زر و درم نوشتند: «بخور [ای] بانوی جهان، هزار سال نوروز و مهرگان». و چون پسر (دارا) را بازیافت، [تخت] به وی سپرد و هم به زمین پارس بمرد.<ref>{{پک|احمدی|1388|ک=نقش آتوسا در تاریخ و اساطیر ایران|ص=52-53}}</ref>}}