جدایی تیتو–استالین: تفاوت میان نسخه‌ها

بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم، چندین درگیری بین یوگسلاوی و [[بلوک غرب]] رخ داد. پس از جنگ، یوگسلاوی با موفقیت قلمرو ایستریا،[[ایستریا]]، و همچنین شهرهای [[زادار]] و [[رییکا]] را که از دهه ۱۹۲۰ بخشی از [[ایتالیا]] را تشکیل می‌داد، به تصرف خود درآورد. این اقدام برای [[اسلاوها]] که عمدتاً [[کرووات|کروات‌ها]] و اسلوونی‌ها بودند فایده مستقیم داشت. رهبر یوگسلاوی به دنبال این پیروزی در پی ایجاد قلمروی آزاد [[تریسته]] به عنوان یک کشور بود، که با مخالفت [[نیروهای متفقین|متفقین]] [[غربی]] و استالین مواجه شد.

که پیامد آن چندین درگیری مسلحانه بود، به ویژه آنکه هواپیماهای جنگنده یوگسلاوی به هواپیماهای حمل و نقل آمریکایی شلیک کردند و همین باعث انتقاد شدید کشورهای غربی و استالین شد. از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۸ حداقل چهار هواپیمای آمریکایی مورد اصابت گلوله قرار گرفتند. استالین با این تحریکات مخالف بود، زیرا احساس می‌کرد اتحاد جماهیر شوروی آمادگی رویارویی زودرس را پس ازدرپی تلفات روسیه بعد از [[جنگ جهانی دوم]] را ندارد.

علاوه بر این، تیتو آشکارا به حمایت از کمونیست‌ها در جنگ داخلی [[یونان]] پرداخت، این در حالی بود که استالین فاصله خود را در عدم حمایت بر اساس توافقنامه با وینستون چرچیل حفظ کرد. تیتو قصد داشت [[آلبانی]] و یونان را درهمکاری با [[جمهوری خلق بلغارستان]] جذب کند، و بدینوسیله تیتو یک بلوک قدرتمند [[شرق اروپا|اروپای شرقی]] را خارج از کنترل [[مسکو]] تأسیس کرد. استالین نتوانست آن تهدید را تحمل کند.