شهرستان ورزقان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شهرستان ورزقان''' یکی از شهرستان‌های [[استان آذربایجان شرقی]] است. مرکز آن شهر [[ورزقان]] است. این شهرستان از دو [[بخش مرکزی شهرستان ورزقان|بخش مرکزی]] و [[بخش خاروانا]] تشکیل شده‌است. جمعیت این شهرستان در سرشماری سال ۱۳۸۵–۴۸٫۱۱۲ برآورد شده‌است که ۴٫۰۸۸ نفر از آن یعنی ۵/۸ درصد در [[مرکز شهرستان]] ساکن اند. این شهرستان از سمت شرق به شهرستان [[اهر]]، از سمت غرب به شهرستان‌های [[مرند]] و [[شبستر]]. از سمت شمال به شهرستان‌های [[کلیبر]] و [[جلفا]] و از سمت جنوب به شهرستان [[تبریز]] محدود شده‌است. این شهرستان سابقاً یکی از بخش‌های [[شهرستان اهر]] بوده‌است. نام دیگر شهرستان ورزقان '''ارسباران''' است و این نام به دلیل واقع شدن بسیاری از جنگل‌های ناحیهٔ سرسبز [[ارسباران]] در این شهرستان است. از آنجایی که قدیمی ترین خط تصویری حجاری شده بر روی سنگ در مجموعه نقوش سنگی سونگون در محلی به نام "قوشا داش" روی سنگ ها ودخمه های سنگی در قالب حیوانات نقش بسته و به گفته دکتر رفیعی پوراستاد دانشگاه تهران و چند تن از کارشناسان میراث فرهنگی استان، 12هزارسال قدمت دارند، این در حالی است که قدیمی ترین سنگ نوشته در خاورمیانه 10 هزارسال قدمت دارد(سیری در تاریخ آزربايجان). اما متاسفانه از طرف سیستم مرکزی هر آنچه در زیر و روی خاک این منطقه به مانند تمام جغرافیا آزربايجان در حال نابود است. امروزه قسمتی از قدیمیترین منطقه قره داغ که به دیزمار ارسباران موسوم است تحت عنوان دیزمار مرکزی "(بخش خاروانا)" تابع این شهرستان می‌باشد. این شهرستان که به علت بخش بودن زیاد مورد توجه قرار نمی‌گرفت و در محرومیت به سر می‌برد. پس از جدا کردن بخش مواضع خان (خواجه) از ورزقان و الحاق آن به [[شهرستان هریس]]، بخش دیزمار شرقی (مردانقم) از خاروانا و الحاق آن به [[شهرستان خداآفرین]]، دیزمار غربی (سیه رود) از خاروانا و الحاق آن به [[شهرستان جلفا]] و … به‌موجب جلسه مورخ ۱۳۸۰٫۷٫۱ [[هیئت وزیران]] و بنا به پیشنهاد شماره ۱٫۴٫۹۰۰۷۴ مورخ ۱۳۷۹٫۱۲٫۲۳ [[وزارت کشور]] و به استناد ماده (۱۳) قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری ـ مصوب ۱۳۶۲ ـ اصلاحات تقسیماتی زیر را در استان آذربایجان شرقی تصویب نمود:▼